"Nee, alsjeblieft! Laat haar gaan! " riep ik geschrokken en vol van angst " NEE STOP!" Dat was het enige wat ik toen durfde te zeggen. " laat hem met rust!" ik wou dat mijn vriendin daar niet lag. Maar het was echt zo. Ik was zo gestrest, ik wist niet wat ik moet doen. Een van de drie jongens draaiden zich om en liep naar mij toe en greep me bij mijn armen. "Meisje, zie je wat er nu met je vriendin gebeurd? "Ik stond te trillen op mijn dunne benen . " Ehmm... Ja." Ik durfde van angst mijn mond niet verder open te doen. De jongen gaf me nog een laatste duw. Hij liep naar de jongens toe en zei" laat ze gaan". mijn adem kalmeerde en ik liep naar mijn vriendin toe en hielp haar mee opstaan. " kom we gaan". En samen liepen we naar onze fietsen die om de hoek stonden. Maar toen werd ik tegengehouden door de grootste van de 3. Ik kende hem niet. "Hier, pak aan
