နောက်နေ့မနက်လိပ်ပြာ ဈေးသို့သွားသောအခါ ဈေးထိပ်ရှိစားသောင်ဆိုင်တွင် ဒေါ်ဖြူပန်းနွယ်နှင့်အခြားမိန်းကလေးသည်ရယ်မော၍စကားပြောနေတာကိုတွေ့၍သဝန်တိုမိသည်။
နောက်နေ့ခင်လိပ်ပြာဖြူ ဆိုင်မဖွင့်သည်ကိုတွေ့၍ဒေါ်ဖြူပန်းနွယ်သည်လိပ်ပြာ၏အိမ်သို့လိုက်သွားခဲ့သည်။
'လိပ်ပြာ..ကလေးရေ"
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'ရှင်ထွက်သွား..."
လိပ်ပြာ
'အယ်..ဘာလို့ငိုနေတာလဲဘာလို့လဲ ကလေးရယ်"
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'မသိချင်ယောင်မဆောင်နဲ့တော့ သြားသြား ထွက်သွားပေးမှာပါ "
လိပ်ပြာ
'ဘာဖြစ်နေတာလဲကွာ... "
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'လူလိမ်ပဲသွား ထြက်သြား "
လိပ်ပြာ
'ခင်လိပ်ပြာဖြူ!!!"
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'ကျွန်မကိုမအော်နဲ့ဒေါ်ဖြူပန်းနွယ် "
လိပ်ပြာ
'ကလေးရယ်...အန်တီတစ်ကယ် မသိတာပါ "
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'အင်းလေ မသိဘူး ဆိုတော့ပြောပြရမှာပေါ့ မနေ့ကဈေးထိပ်ကစားသောက်ဆိုင်မှာရှငိနဲ့ရယ်မောပျော်ရွှင်နေတာဘယ်သူလဲ"
လိပ်ပြာ
'ဪ...စောစောကမပြောဘူး အဲဒါအန်တီ့ရဲ့တူမ မေဝတီချိုပါ"
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'ဟင်..ဟုတ်လား "
လိပ်ပြာ
'အင်းပေါ့"
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'ဒါဆိုကေလးကို တစ်သက်လုံးချစ်မှာပေါ့မထားသွားဘူး ပေါ့"
လိပ်ပြာ
'ဒါပေါ့...မထားခဲ့ပါဘူး တစ်သက်လုံးချစ်မှာ"
ဒေါ်ပန်းနွယ်
'ရေး...."
လိပ်ပြာ
ဒီလိုနဲ့ဒေါ်ဖြူပန်းနွယ်နှင့်ခင်လိပ်ပြာဖြူတို့သည်ပျော်ရွှင်စွာနေထိုင်သွားကြပါတော့သည်။
ဒါပဲနော်.... my baby fic ပြီးပါပြီ 😊😊
