Soğuk rüzgârlar saklar nefesimi sakil bir yaz gecesinde
Dalgalarımda bi durgunluk kıyamet alameti misali
Beş yanım kâfir dolu tanrıları unutuvermiş hepsini
Âkil olsam kaç yazar, bi başımayım şu sokak köşesinde
Bir çift şirin el bulur beni Boz Dağ'ın en yüksek tepesinde
Küt saçı güzel yüzünü saklamış, sisler ardında gözleri
Benden bi tane daha var sanki, ne kadar ayrı olsak dahi
Bir demet papatyaydı o, hiç koparılmamış hep tazesinde
Hiç denize açılmamış gemiler limanında
Kaptanlar avare gezer, o ise hep aklımda
Solmasın diye henüz çekilmemiş fotoğraflar
Belki uykular noksan geceleyin sonbaharda
Fakat rüyalarım bütün sen saklısın canımda
Gizemli düşler içinde bembeyaz papatyalar
