hnyjn
Öyle bir insansın ki
Sana insan derken bile sana hakaret ediyormuşum gibi his ediyorum
Melekler senin yanında kusurlu kalır
Sen Tanrının kusursuz dediği şey olmalısın
*Texting*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Orası senin güvenli yerin
🎶Flora cash / seul mate
Lee Felix
Huzur nedir?
Birinin mutlu olmak mı? Kendini iyi hissetmek mi? Ya da sevdiğin şeyleri yapmak mı? Neydi bu huzur?
Aşkın tanımının olmadığını söyler fakat aşkın tanımı kişiden kişiye değişir ama vardır bir anlamı. Peki ya huzur? Kendimce tanımlayamıyordum tam anlamı ile ama galiba huzur denen şey rahatlık hissiyatıydı.
Son zamanlarda içimdeki bu dertsizlik, hiç bir şey takmayışım, mutlu oluşum. Galiba huzur denen şeydi. Bu aralar kendimi o kadar özgür ve mutlu hissediyorum ki gerçekten kendimi yeni doğmuş bir bebek misali dünya çok güzel görüyordum.
Dünyayı güzel görmemin sebebi belki de o adamdı.
Hwang Hyunjin aşk diye tanımlayacağım bir anımız yoktu ve ya sevgi diyebileceğim kadar uzun vakit de geçirmemiştik. Gözümde o adam kimdi bilmiyorum fakat bana iyi geldi kesindi. Son zamanlarda yaşadığım huzurun sebebi büyük ihtimalle oydu.
Bana aşıladığı umut belki de beni mutlu ediyordu çünkü özgür hayattımda kendimi hapis gibi his ediyordum. Küçüklüğümden beri yaşadığım akran zorbalığı kesinlikle bende büyük hasarlar bırakmıştı. Bazılarına göre unutulacak şeylerdi ama hiç kimse bunu yaşamadan bilemez
Yaşadığım zorbalık beni her şeyi sorgular hale getirmişti. Çoğu kez güven sorunu yaşamamıştım, yaptığım şeylerin toplumca hoş karşılanmasını hesap etmiştim. Bu hesap kendimi o kadar kısıtlar hale getirmişti ki beni oturup kalkar iken bile bunu hesap eder hale gelmiştim. Sırf yaşadığım fiziksel acıya dayanamadığım için her geçen gün kendimi daha çok kısıtlayarak kendimi hapis etmiştim.
İçimde kendi özgür bırak, kimseyi ilgilendirmez diyordum ama adeta narin bir kız vicudundan farksız olan bedenim bana uygulanan şiddete dayanamıyordu bu yüzden şiddet göreceğim korkusu ile içime daha çok kapanıyordum. Ne kadar kendimden nefret etsem de katlanmak zorundaydım bu duruma.
Son zamanlarda bu yaşadığım duruma bir ümit aşılamıştı hayatıma hyunjin. Şuan uzaktan izlediğim bedeni görünce tekrar içimi bir heycan varlığı boy göstermişti. Bu aşk olduğun ve sevdiğin birini gördüğün heycan değil bu umuduma duyduğum heycandı.
Jeongin için geldiğin spor salonunda onu görmeyi beklemiyordum. Şuan karşımda üzerinde siyah atleti ile hafif terlemiş bedeni ile spor yapıyordu. Terli bir adamın bu kadar çekici olması gerekmiyordu!
"Jeongin senin için geldim buraya görevimden sapmamam gerek." Kendi kendime dediğim şeyleri kendimi ikna etmek için dıştan söylüyordum. Biliyorum aptalım ama alışkanlık haline getirmiştim bu huyumu.
