Napulot ko po itong lovestory na ito sa kasuluksulukan at kaduluduluhang ( oha? Sinong di nabulol?) parte na inbox ko.
Sinend lang po siya sa aking friend ko nung 1st year HS pa lang ako :)
•°•°•°•×•°•°•°•×•°•°•°•×•°•°•°•×•°•°•°•×|><|ו°•°•°•×•°•°•°•×•°•°•°•×•°•°•°•×•°•°•°•
"Hi!", palagi ko siyang binabati ng ganyan. Palagi ko siyang kinakausap at kinikwentuhan.
Pero alam niyo ba ang reaction ng dakila kong pinakamamahal na crush?
"..." or "... hmmm" or *nods* / *iiling*
Di naman siya pipi pero ganyan talaga ang mga nirereact niya. Man of VERY FEW WORDS siya.
Okey lang naman sa akin; at least di niya ako tinataboy di ba?
One day isang araw, nakita ko siya sa cafeteria na may kausap na babae. Aba! Walang pedeng makaagaw sa myloves ko! Pakapalan na lang ng face to.!!!
Nilapitan ko siya, ni-link ko yung arms namin sabay holding hands tapos sabi ko,"Hi myloves! Kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala. Akala ko ba sabay tayo kakain? Hihintayin na lang kita sa table na yun ah? Usap muna ulit kayo. I love you, myloves!!!"
Nagblush ung crush ko. Hala! Napahiya ko ata??
Tinignan ako nung babae tapos hinarap niya si crush at sinabing "o kayo na pala ng loves mo eh... bakit ka pa humihingi ng advice??"
<3
BINABASA MO ANG
Short oneshot: Tahimik kong crush :'p
Short StoryPalagi ko siyang pinapansin pero parang wapakels lang sa kanya; pwede kayang maging kami kung ganito na lang palagi? Maikling oneshot lang to :) Pero kahit papaano may kilig factor pa rin :D
