70. Bölüm | Final

3.1K 151 37
                                    

Finalin şerefine sizlerden bolca oy ve yorum bekliyorum.

Mahir Han...

Güçlü, Çevik ve Nizam sahibi Mahir Han.

Kehribar gözlü, atletik ve buğday tenli Mahir Han..

Düşünceli, koruyucu ve aşık Mahir Han...

Şimdi elleri ellerimi tutarken, yavaşça beni kendine çekti ve boynuma bir öpücük kondurdu.

Kokumu içine çekerken beni sarıp sarmaladı.

"Hadi, artık gidelim." Dediğim zaman kafasını boynumdan çekti ve kehribar gözlerini gözlerime dikti.

Kafasını yavaşça sakladığı zaman ondan ayrıldım ve kapıya doğru yöneldim.

Kapıyı açtığım zaman beraber has odayı terk ettik.

Elimi tutması ile irkildim, saniyeler sonra duruşumu dikleştirdiğim zaman o da bütün heybeti ile yürümeye başladı.

Zümrüt ve elmasla kapı altın yoldan geçerken yavaşça harem taşlığına vardık.

Has bahçeye gidiyorduk, bunca yaşanan şeyden sonra hep beraber bir yemek yemek güzel olurdu diye düşünmüştüm.

Hareme geldiğimiz anda Halime Hatun bizi gördü ve selam dururken "Destur.. Sultan Mahir Han ve Haseki Mihri Sultan hazretleri.." Diye tekbir verdi.

Bütün cariyeler anında selam dururken, yüzümdeki gülümseme ile Halime'ye döndüm.

"Halime has bahçe hazır mıdır?" Diye sorduğum zaman Halime kafasını kaldırdı ve "Her şey istediğiniz gibi hazırlandı sultanım." Dedi gülümserken.

Gözlerim sultanlar haremi merdivenine dönerken aşağı inen iki tanıdık beden gördüm.

Züleyha Sultan ve Meltem Sultan bütün şıklıkları ile aşağı iniyorlardı.

İkisinde yanımıza geldikleri anda selam durdular. Gözlerim kamaşırken, gülümsedim.

"Yine her zaman ki gibi çok güzel olmuşsunuz." Dediğim zaman ikisi de sıcak bir şekilde gülümsedi.

"Sende her zaman ki gibi çok yakışıklısın." Diye bir yanıt gelirken kalp atışlarım hızlandı.

Bakışlarım Mahir Hana dönerken o yüzündeki gülümseme ile elimi tutan elini sıkılaştırdı.

"Aslanım?" Diye Halime'ye döndüğüm anda Halime Hatun gülümsedi ve tam ağızını açacakken Murat koşarak yanıma geldi.

"Cariyeler almıştır diyecektim ki geldiler sultanım." Diye ekledi kesilen sözüne Halime.

Hep beraber haremin taşlığına terk ederken, büyük has bahçe kapısından dışarı çıktık.

Has bahçedeki çiçeklerin kokusu burnuma dolarken, gözlerimi kapattım.

Yavaşça ilerlemeye devam ederken büyük masaya ulaştık.

Mahir masanın baş koltuğuna geçerken bende hemen onun yanındaki koltuğa geçtim.

Muratta benim yanımda oturuken, Züleyha Sultan karşımdaki koltuğa geçti.

Meltem Sultan ise Züleyhanın yanında yerini aldı.

Önümüzdeki yemeklere bakarken bakışlarım masada gezdi.

Herkes mutlu gözlerle birbirlerine bakarken "Bu masayı hepimiz hak ettik." Dedim.

"Özellikle sen hak ettin Mihri." Diye Meltem Sultan konuşunca bakışlarım ona döndü.

"Haklısınız sultanım, zor zamanlar geçirdim." Dediğim anda "Her şey geride kaldı." Diye ekledi Züleyha.

HünkarımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin