YÜREĞİMİN YARASI

1.BÖLÜM

1.Bölüm: yeni başlangıcım sandığım sonuma doğru...

                Mem Ararat-Xaçirek🎶

    Uzun süren düğünümün ardından odamdaydım artık yani
Odamızda boranla benim odam
Boranı düşününce istemsizce gülmüştüm aslında ben yaşamıyormuşum o hayatıma girince anlamıştım o yokken hayatta yoktu ama ne zaman
Hayatıma girdi işte o zaman renksiz olan hayatım renklenmişti.

Ya da ben öyle sanmıştım...
Aklıma ilk tanıştığımız an gelmişti ben çalıştığım pastaneden siparişi teslim etmek için çıkmıştım aslında bisikletle giderdim siparişlere ama ev yakın olduğu için o gün yürümeyi tercih
Etmiştim iyi ki de etmişim yoksa nasıl tanışırdım hayatımı renklendiren adamla hızla siparişi götürmeye çalışırken aniden bir araba durdu önümde bende anın korkusuyla pastayı yere düşürmüştü

içimden kendime küfürler savuruyordum salak Dila seni diye ne yapacaktım şimdi kesin kovulacaktım ya off sonra arabadan boran indi tabi o zamanlar adını bile bilmiyordum bana doğru yürürken bende hızlanarak aramızdaki mesafeyi kapattım ve ona sinirle bağırmaya başladım.

-sen ne yaptığını sanıyorsun be bak senin yüzünden pastam mahvoldu
-bakın bayan-
Sözünü tamamlamasına izin vermeden konuştum
-bayan değil KADIN!

-peki hanımefendi bakın isteyerek olmadı hem siz neden yolun ortasında yürüyorsunuz tek hatalı olan ben değilim sanki hı?
-hayır beyefendi tek hatalı sensin ben yolun ortasında
yürümüyordum gayet sakin ve dikkatli yürüyordum sizde keşke aynı dikkati verebilseydiniz

-hahahaa evet sakin ve dikkatli yürüyordun ama yolun ortasında yürümüyordunuz hanımefendi şimdi verdiğim hasar ne kadar söyleyin ödiyim hemen

Dila ne kadar bu küstah adamın parasını almak istemesede almak zorundaydı yoksa patronu onu işten kovduğuyla kalmaz pastanın parasını da isterdi öyle cimriydi patronu

-150 TL yeterli beyefendi
-peki buyrun tekrardan kusura bakmayın
Kafamı sallayıp pastaneye doğru yola koyuldum...

Düşüncelerimi bozan kapının açılma sesiydi o mu gelmişti yoksa kalbim hızlı hızlı atmaya başladı kapıya doğru baktığımda içeri giren bir kadın görmüştüm kimdi acaba daha önce görmemiştim misafir olsaydı illa ki görürdüm kınamda nişanımda ya da düğünümde ama tanımıyordum bu kadını kapıyı kapatıp yanıma gelmişti...
- dila şimdi söyleyeceklerimi iyi dinle çünkü bunun dönüşü olmaz artık

Dila şaşkındı bu hiç görmediği kadın adını nereden biliyordu acaba?

Dila kafasını sallamakla yetinmişti
-dila sen şuan kim bu kadın diyebilirsin neden burada da diyebilirsin ama beni hiç görmediğini biliyorum ama ben seni tanıyorum ve nişanında kınanda düğününde hep seni izliyordum ama sen benim varlığımdan habersizdin tabi nereden olacak ki boran ağa ve Berfin hanım seni çok iyi kandırmış neyse zamanımız kısıtlı şimdi diyeceklerimi iyi dinle sonrasında karar senin burada kalıp kalmamanla ilgili tamam mı?
- tamam da sen şuan ne anlatıyorsun hiçbir şey anlamıyorum biraz daha açık olurmusun lütfen
-direk konuya giriyorum Dila ben şilan Şilan asparşah boran Ağa'nın ilk karısıyım