Gözlerimi açamıyorum. Yapışan kirpiklerim gözlerimin açılmasını engellerken başımın ağrısı gözlerimin kapanmasına yardımcı oluyordu adeta. Uzun kirpiklerimi yavaşça yaraladığımda gördüklerim günlerimin tekrar kapanmasubdan başka bir işe yaramadı. Rüya görüyor olmalıydım. Bu gördüklerim gerçek olamazdı, olmamalıydı. Gücümün yettiği yere kadar çığlık attım. Etrafımdaki insanlar çığlığımın etkisiyle uyanırken ben çığlık atmaya devam ettim. Boğazım yırtılana, sesim çıkmayana kadar çığlık attım. Dizlerimi göğsüme çekip kendimi ortamdan soyutlamaya çalıştım.
"Burada ne arıyoruz ve bu üzerimizdeki kazaklar da neyin nesi"?
Gözlerim kararmadan önce göz ucuyla çocuğun kazağına baktığımda üzerindeki 0 rakamını gördüm, kendininkinde ise 9...
Evet arkadaşlar kısacık bir tanıtım bölümümüz oldu. Yeni kitabımızı ilk bölümü umarım beğenirsiniz. Ve fikrinizi bana söylemekten çekinmeyin lütfen ⭐a basmayı da ihmal etmeyelim 😅 hepinize hoşçakal 👋
