Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"birbirlerini kovalayan yılların ardından öğrendiğimiz tek şey, aynı korkuları paylaşan ama farklı denizlerde yüzen balıklar olduğumuzdu." ☆
"Bilmiyorum gene de şuan benimle olmasını dilerdim." Elimdeki bitmiş kahvemin kupasını çeviriken konuştum; aradan aylar geçmişti ama ben hala aynı konuları konuşuyordum. Tanrım, en kötüsü hala benimle olmasını diliyordum. Her şeyin yolunda olduğunu söylesemde içten içe, kalbimdeki boşluğun asla dolmayacağından deliler gibi korkuyordum.
"Karşına yeni birleri çıkacaktır illa, kendini soyutlamayı bırakmalısın Sicheng."
"Kendimi soyutlamıyorum"
Tamam okulumu dondurmuş olabilirdim, evden nadiren çıkıyor ve genelde aramaları açmıyor da olabilirdim; ama bunlar kendimi soyutladığımdan değildi. İhtiyacım olan buydu sadece.
On üç yaşında aşık olup sevgili olduğunuz kişiyle yirmi üç yaşında trajik bir şekilde ayrılınca böyle oluyordu işte.
"Okula dönmeyi düşünüyor musun?"
"Bilmem bir sonraki dönem belki dönerim."
Okula dönmek demek Yuta'yla olan anılarıma da dönmek demekti. Beraber çalışıp kazandığımız üniversite, her köşesinde anımızın olduğu kampüs, beraber projesini yaptığımız dersler; sunduğumuz hocalar... Sadece okul değil her şey Yuta'yı hatırlatıyordu, Yuta ile alakalı olmayan şeyler bile. Sabah uyandığımda bile ilk hatırladığım şeyin eskiden Yuta'nın yanında uyandığım olması aklımı kaçırmışım gibi hissetmeme neden oluyordu.
"Sicheng, ayrılık acısını bilirim zordur ama her şey düzelecek inan bana bir gün kendini daha iyi hissederek uyanacaksın."
"Teşekkür ederim Kun her şey için."
☆
Kun'u ağırladıktan sonra, bana kocaman gelen küçücük evde tek kalmıştım. Dayanılmaz derece yalnız hissediyordum, katlanılmazdı, yaşamak beraberinde acıyıda getiriyordu. Bir süre çaresizce Kun'un söylediklerini düşündüm. "Ayrılık acısını bilirim zordur" demişti.
Sıradan bir ayrılık değildi ki bizimkisi.
Yuta sadece sevgilim değildi. Annemdi, babamdı, abimdi, kardeşimdi, en yakın arkadaşımdı, sevgilimdi, her şeyimdi. Ve benden ayrılarak her şeyimi elimden almıştı.
