-niye mutlu son yerine birini gebertmek istiyorum bilmiyorum-
HYUNJİN DEN
Tam olarak şuan haatanedeydik keşke olmasaydı ama öyleydi
Resmen 1 haftadır hastanede sabahliyorum belki bı gelisme olur diye
Ama hepimiz bitkin düşmüştük bu kazadan sonra Mihi neyseki emliyet kemerinden dolayı resmen hiç yara almadı
Ama sooyun dediğim gibi tam 1 haftadır uyanmadı komadaydi doktorlar bile ne zaman uyanacagini bilmiyordu
Kizlar bile burda bekliyordu herkes çok kötüydü ama minhoyu ve akaliyi ilk defa bu kadar kotu gördüm
Mihi ise oda üzgündü ama gerçekleri kimse ona söylemiyordu
Yaşı küçük olduğu için onun içinde üzülüyorum
Bangchan : minho hiç birşey yemedin resmen gidip birşeyler alıyım mi bu senin içinde geçerli hyunjin
Ben : istemiyorum
Minho : bende istemiyorum
Changbin : kendinizi yoparlayin Mari Mihiyi getiriyor
Bangchan : aynen bari kıza böyle gozukmeyelim
Minho : niye yalan söylüyorsunuz kıza
İ.n : nasıl yani
Minho : diyosunuz ki kıza o iyilesecek merak etme
Changbin : başka ne dicez kıza
Minho : ya kızı kandırıyorsunuz belkide hayatıyla oynuyorsunuz
Akali : böylesi daha iyi bazen yalan söylemek gerekir
Felix : geliyorlar susun
Mihi : babaa
Diyip gelip bana sıkıca sarıldı
Ben : kızım
Mihi : baba ağladin mi sen hatta dayı sende mi agladin
Minho : hayır prenses sana öyle gelmiş
Mihi : annem iyi olacak demii
Bir anda ölüm sessizliği oldu
Binna : evet anne çok iyi olacak tamam mı
Kendimi tutamadım ve gözümden bir damal yaş düştü
Mihi : noldu baba
Ben : h-hic birşey kızım
Minho Mihiyi kucağına aldı
Minho : Mihi sana birşey sorcam
Mihi : elbette dayı
Minho : sana kelebeğim diyebilirmiyim
Akali : yemin ederim kendimi tutamıyorum artık
Daeun : yok canım yok gel hava alalım
Akaliyle beraber zar zor yürüyerek dışarı çıktılar
Mihi : dayı niye kelebek
Minho : sevmedin mi
Mihi : hayirr çok sevdim ama niye
Minho : annene çok benziyorsun
Mihi : evet
Minho : ben annene hep kelebeğim diye seslenirdim o yüzden
Mihi : tamam ozaman
Minho kendini tutamayarak ağlamaya başladı
Mihi : dayii ağlama
