İki Kız Kardeş

İki Kız Kardeş( 1. Bölüm)

Sevda Esen:

---Merhaba ben Sevda Esen. 15 yaşındayım lise ikiye gidiyorum. Belime kadar gelen kızıl saçlarım ve masmavi gözlerim var .Eskiden yetimhane diye bir yerde bir ailenin beni almasını bekliyordum. Annem ve babam ölmüşler ve teyzem bana bakamayacağını söyleyeyim beni buraya terk etmiş diye biliyorum. Ancak artık bu dertten kurtuldum. Çünkü benimde bir ailem var artık. Bana çok iyi davranıyorlar. Makul olan isteklerimi yerine getirmeye çalışıyorlar. Onları çook seviyorum. Kendilerinin hiç çocuğu yok. Yani evde tek çocuğum. Bir kardeşim olmasını isterdim sürekli ama yok. Olsun ben böylede mutluyum.

Yarın beni evlatlık edinme fikrini ortaya koyan kalbi güzel insanlardan birinin doğum günü. Sizce kim?

Cevap veriyorum annem Eslem. Annem diyorum çükü kendisi bir yandan annem sayılır. Ve bana bir anne edasıyla yaklaşıyor.

Yarın doğum günü ve ne yapmam gerektiği hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Daha ne hediye alacağımı bile düşünmedim. Annem gerçek çiçek gibi kokan parfümlerden hoşlanıyor. Sanırım onlardan alacağım. Ama ilk ne kadar param olduğuna bakmam gerekecek.

------------------------

Elimde 50 Lira var. Ve gratise doğru yol alıyorum. (Gratiste parfüm var mı bilmiyorum ama yoksa var gibi hayal edin)
İçeri gidim ve etrafa göz gezdirdim

Sevda: İyi Günler. Doğal çiçek kokulu parfümünüz var mı?)

Kasiyer: Parfümler burada. Başka bir şeye ihtiyacın olursa buradayım

Sevda: Teşekkürler'' dedim ve parfümleri incelemeye başladım.

Uzun süren saatlerin sonunda(alt tarafı 10 dakika) aradığım parfümü bulmuştum.

Babam biraz abartdığımı düşünüyor ama bence çok doğal. Yani sonuçta beni o iğrenç yerden kurtardığı için teşekkür ediyor sayılırım. Sonunda eve gelmiştim.

Ben elbise giymekten nefret ederim. (Belki daha önce söylemişimdir ama boş verin.)

Annem bana elbiselerin yakıştığını düşünüyor ve gerçekten de yakışıyor ama ben hoşlanmıyorum. Eğer pantolonu bulan adam , özelliklede kot pantolonu bulan adam eğer hala yaşıyor olsaydı, ona para dahi verirdim. Babam annemin o mutlu gününde elbise giymemi istiyor.

(Babası yani Berkay - B)

(Sevda -S)

B: Kızım biliyorsun ki 1 hafta sonra annenin doğum günü ver annenin çok mutlu olmasını istiyorum. Bu yüzden annenin doğum gününde elbise giysen olur mu?

S:Baba sende biliyorsun ki elbise giymekten nefret ederim.

B:Anneni bu özel gününde üzmek mi istiyorsun?

Genelde beni bu şekilde ikna ediyorlardı. Dışımdan ne kadar sert görünsem de farklı bir huyum vardı .Biraz duygusal bir insanımdır.

Ama hemen öyle sulu göz muamelesine geçmeyin. Benim ortaokulda tanıdığım kızlar tam da sizin düşündüğünüz sulu gözlerdendi. Ben ise tam tersi öyle hemen ağlamam. Benim ağlamam için gerçekten ya canım acımış yada gerçekten üzülmüş olmam gerekir.

S:Beni yine kırmızı çizgimden yakaladığının farkındayım. Bunu konuştuk diye hatırlıyorum. Ama beni yakaladın. Haberin olsun eğer elbiseyi sevmez isem giymem.

B:Tamam o halde anlaştık. Hazırlan da gidelim artık daha yapacak çok işimiz var.

S:Kendim gideceğimi sanmıştım. Kendi başıma gitsem olmaz mı?

B: Sen elbise giymeyi kabul ettin bende bunu kabul ediyorum.

Teşekkür edip evden çıktım. Önüme çıkan ilk mağazaya girdim.

Girmez olaydım...

Berkay'ın ağızından:

---Sevda'yı ikna ettikten sonra nasıl bir süsleme yapabileceğimizi düşünmeye başladım. Eşim hayata pozitif yönden baktığı için olsa gerek turuncu ve sarı sever. İnternette bu konu hakkında biraz araştırma yapmaya başladım. O sırada içeriye Eslem geldi.

Eslem: Ne yapıyorsun tatlım?

Berkay : Hiiç.*telaştan soğuk terler dökerken* Öylesine sosyal medyada geziniyordum.

Eslem : Emin misin?

Berkay: Evett

Eslem: Tamam o zaman. Sevda nerede?

Berkay'ın iç sesi:

Güzel bir bahane bulmalıyım . Sevda sık sık ne için dışarı çıkar. Sevda dışarı çıkmaz ki . Yaktın beni Sevdoş -_-

Berkay: Şeyy. Onu, Onu arkadaşları çağırdı. Evet arkadaşları çağırdı.

Eslem: İnanmalı mıyım?

Berkay: Evet.

Eslem: Bu günlük inanalım bari.

Dedi ve yatak odasına geçti. Bende tam koltuğa koyduğum telefonumu alacaktım ki, yerinde yeller estiğini gördüm. Telefon ortadan kaybolmuştu. Sonra aklıma Eslem geldi. O gelmeden önce telefonum tam dibimdeydi.

Eslem'in olduğu yere doğru yol almak için kalktım ve ilerlemeye başladım. Ama ayak sesimi duymuş olacak ki kendini tuvalete kilitledi. Tuvaletten çıkana kadar kapıda beklemek yerine bilgisayarda araştırmaya karar verdim.

Eslem'in ağızından:

---Berkay'ın telefonunu kaptığım gibi yatak oda sına gittim . Ama ben gelmeden her şeyi silmişti. Bulabildiğim tek şey google de aratılmış ''Pembe Kuvars kolye'' oldu. Başka şeyler aramaya başladım ama o sırada Emre'nin ayak seslerini duydum odaya doğru geliyordu. Duymam ve yataktan kalkmam bir oldu diyebiliriz. Kalktığım gibi kendimi tuvalete kilitledim ve daha çok karıştırmaya başladım. Zaten 5 dakika sonra tuvaletten çıkıp sessiz adımlarla mutfağa gittim.

-----------------------------------------------

Evvet sayın seyirciler bendeniz yazarınız bir hikaye çıkartmaya karar verdi. Büyük ihtimalle saçma sapan bişey olacak ama ucundan da olsa umut var. Anlık gelen bir istekle yazmış bulunuyorum. Bu yüden garip yada saçma yerler görürseniz haber verir misiniz? Şimdiden teşekkür ederim <333

Anlık gelen bir cesaretle yayınlıyorum bu bölümü. Daha birkaç taslağım var fakat atarmıyımorası muamma. Neyse ben kaçıyorum haydin görüşürük