Toplantı binasına sonunda varmışlardı, Türkiye daha önce buraya binlerce kez-belki milyonlarca- gelmesine rağmen binayı süzdü.
Türkiye bunlarla ilgilenirken Amerika adeta uyan dermişçesine Türkiye'nin kapısını açtı.
"Çok centilmensiniz Bay Amerika"
Amerika buna gülmek ile yetindi. Binaya girdiler. Sonra ise asansöre doğru ilerlediler.
Asansörü beklerken tanıdık bir isimle karşılaştılar. Rusya... Evet! Bugünün yalanının konusu!Türkiye "Ne kadar da klişe" diye düşünmeden edemedi
Asansöre girdiler. 12. Kata bastılar. Amerika ve Rusya arasında bir gerilim vardı. Türkiye bunu gayet normal karşıladı. İki süper güç.
"Ne yapsınlar beraber oyun mu oynasınlar"
On ikinci kata kadar gayet normal ilerleyen asansör bir anda durdu.
Evet asansörde kalmışlardı...
Amerika ve Rusya'nın bakışları üzerinden ilerleyen kavgasına daha maruz fazla kalmak zorunda kaldı Türkiye.
Ve bu nasıl desem...
iğrenç.
Bakışmalar sürüyor ve herkes birbirine bakıyor.
"Neden şuan böyle bir vaziyetin içerisindeyiz?"
Bir an herkes afalladı.
"Belki Amerika binaya jeneratör koymadığı içindir?"
"Ondan bahsetmiyorum Rusya" dedi ve ekledi.
"Eskiden çok yakın olan siz neden birbirinize böyle davranıyorsunuz? Evet siyasi ilişkiler ülkeleri zedeler bu normaldir, fakat bu davranışlarınız çok saçma"
"Her şeyin bir sebebi vardır Türkiye"
"Ya gerçekten mi Rusya? Biz salak olduğumuz için neden sonuç kavramlarını bilmiyoruz"
Tamam bazı şeyler çözülemez.
-
Öncelikle bu benim ilk yayımladığım kitap ve oldukça saçma.
Hem kitabın özüne sadık kalıp, hemde saçmalığı en az hale getirmek istedim ona rağmen utanç verici.
Bu kitabı ne kadar sevmesemde çoğu sevdiğim kitabımı yazmama sebep olduğu için teşekkürler!
