Fallen Angel

Chapter Twenty-Two

"His awake"

"His awake"

"His awake"

"His awake"

Paulit ulit sa utak ko ang huling linyang binitiwan ni Marga.Gising na sya.Gising na talaga siya,hindi ko na tinapos yung breakfast ko agad akong umakyat sa kwarto para maligo.

I need to see him right away,I miss him so much and I don't care kung hindi pa ko ganun ka ok.Ang importante lang sakin ay ang makita ko siya.

After maligo hindi na ko nag-abalang mag-ayos pa,I just wear a high waist shorts and a hanging blouse.Nagpony lang din ako at pulbo sa mukha,I grab my things at mabilis na tumakbo pababa.

"We're coming with you C,"rinig kong sabi ni Thea na nasa sala.

"Rica,Mae,Marga stay here ok?"Bilin ko nalang,I don't have the time to argue kung dapat silang sumama o hindi.I just wanted to hug him.

Sa kotse na kami sumakay since hindi kami kasya sa motor.I can't wait to see him.

"C easy ka lang masyado ka namang excited jan eh,"biro ni Thea.

"I'm just happy to hear the great news,"sabi ko habang hindi inaalis yung tingin sa kalsada,baka mamaya kami pa maaksidente.

While thinking that I'll see him again hindi ko maexplain pero napangiti nalang ako bigla,sguro masaya lang talaga ako.

"Yiee she's smiling again,"biro ni Angel,loka talaga neto.

"Well I haven't seen that for a while,"dagdag naman ni Thea.

Nang makarating kami sa bahay na kinaroroonan niya ay agad akong nagpark at mabilis na lumabas ng kotse.

"Miss Ferrer good morning,"bati nung Doctor sakin.

"How is he?"

"His doing great,his awake at pwede mo na siyang puntahan"

"Really?Thank you,"tumakbo naman ako sa kwarto niya,I told the nurse na lumabas muna sya tumango naman siya at lumabas na.

There he is,the man I love after all this years.

"Loves,"masaya kong bati sa kanya habang naiiyak iyak na ko.

"L..Loves,"his smile really is something.

"I miss you so much!!"niyakap ko naman siya ng sobramg higpit na parang walang bukas.

"Hahahaha loves kakagising ko palang papatayin mo ba ko sa yakap?"Biro niya naman.

"Aray,"angal niya,pano hinampas ko sa braso pero hindi masyadong malakas.

"Nakakainis ka *sobs* ang tagal mong *sobs* gumising,"tuluyan na talaga kong umiyak.

Matapos ang ilang buwan na pananatili niya dito matapos ang aksidente ay ngayon lang siya gumising.Mabuti nga at nagising na sya agad eh,hindi ko kasi alam kung anong magagawa ko kapag di pa sya gumising agad.

"Shhhh tahan na loves,ayokong makitang umiiyak ka,"sabi ni Von habang pinupunasan ang mga luha ko.

"I love you,"I said those words like I've never said it before.

"I love you more,"I gave him a smack on the lips.

I really miss this guy,hindi ko sya magawang dalawin dahil hindi ko kayang makita na nasa ganung kalagayan sya dahil sa kapabayaan ko.Kung pinasundan ko sana sya baka hindi sya napahamak.