alleen jij en ik

7 ''help milo''

pov matthy

ik word wakker door mijn wekker, gewoon het simpele iPhone weker geluid. Maar toch echt heel vervelend. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat hat 6 uur is. De tijd dat we allemaal op gaan staan. Ik kijk een beetje op mijn telefoon tot ik een appje van raoul krijg.

Raoul: goedemorgen matt ben je al wakker?

Matthy: ja ik ben net wakker geworden

Raoul: oke dan kom ik nu naar je toe. Of heb je liever milo in de begin van de ochtend.

Matthy: haha nee hoor jij bent ook prima

Raoul: oke dan kom ik er nu aan.

Ik leg mijn telefoon weg en wacht tot dat raoul bij me is. Ik had echt aan milo belooft om niet uit bed te stappen voordat er iemand bij was, omdat ik gister 2x ben flauwgevallen nadat ik lang heb gezeten. Na nog geen minuut komt raoul al binnen. ''goedemorgen matt'' zegt hij. ''goedemorgen roelie.'' Ik ga vast een beetje rechter op zitten. ''hoe voel je je?'' ''wel ietsjes beter, alleen ik heb nog hoofdpijn en ik zie soms van die witte vlekjes een soort sterretjes'' hij knikt en gooit mij een shirt en een broek aan. 

''ik denk dat je beter even bij de dokter langs kunt gaan thuis'' ik knik, en ga op het randje van me bed zitten.  Ik begrijp het wel, maar toch ben ik een beetje bang met wat er aan de hand is met mij. ''matt zullen we op staan en lukt het om je spullen in te pakken?'' ik knik en ga aan de rand van me bed zitten. ''oke sta maar op'' zegt raoul als hij voor me gaat staan. Ik sta op en opeens zie ik niks meer. ''ga maar weer zitten'' ik doe meteen wat hij zegt.

Na een tijdje probeer ik het nog een keer en dan lukt het wel. Ik pak mijn koffer en raoul helpt een beetje zodat ik niks vergeet. Als we op de helft zijn zegt raoul opeens. ''vind je het goed als ik mijn eigen koffer ga in pakken? Ik stuur milo of robbie wel goed?'' ik knik en raoul loopt de deur uit. Ik ga gewoon rustig veder met in pakken als ik opeens de deur open zie gaan het is milo. ''hey jostie, hoe is het?'' ''ja wel oke denk'' hij knikt en helpt me met mijn koffer. Ik zit gewoon op de grond om alles er in te doen en milo geeft het aan mij. Als we klaar zijn rits ik de koffer dicht aleen ik merk al snel dat het niet past. ''waarom lukt het op de heenweg altijd wel en op de terug weg nooit'' ik hoor milo zachtjes lachen. 

''doe die koffer eens open'' ik doe wat hij zegt. ''ahh ik zie het al'' hij haalt een 2 broeken en zijn trui eruit. ''1 van deze broeken is van mij en ik denk de andere van robbie'' hij legt de trui en broek aan de kant en doet de koffer opnieuw dicht. ''gelukkig, zal ik even de broek naar rob brengen? Dan kan jij je eigen spullen even in je koffer doen'' hij knikt en we staan op van de grond. Ik sta op en zak gelijk weer neer

Ik word wakker word lig ik op de grond met mijn hoofd op de bovenbenen van milo. ''ben ik weer flauwgevallen?'' hij knikt en gaat met zijn hand door mijn haren. ''je bent allen wel op de rand van het bed gevallen dus raoul is even ijs pakken'' ik knik en voel aan mijn hoofd. Er zit op mijn achterhoofd een hele grote bult. Ik dacht net gewoon heel even dat mijn hoofdpijn erger was geworden. Op dat moment komt koen binnen. ''wat heb je gedaan man'' hij kijkt mij bezorgt aan. ''hij is weer flauwgevallen en daarna met zijn hoofd tegen het bed geknald. Ik heb hem niet op tijd kunnen vangen'' ''ahh man vervelend gaat het wel?'' ik knik en wil mijn hoofd van milo's been afhalen, alleen milo houd me tegen. ''laat je hoofd nu maar even liggen anders heb je zo veel meer pijn'' ik leg mijn hoofd weer terug.

Even later komt raoul met robbie aan gelopen. ''ik moest even zoeken maar ik heb het, en een paracetamol'' ik geef hem een glimlach als bedankje want woorden kan ik nu even niet uit spreken. Milo legt de icepac tussen zijn been en mijn hoofd. Ik moet zeggen het ligt niet verkeerd. Ik voel langzaam mijn ogen een beetje dicht vallen door de vermoeidheid. ''ga anders maar slapen matt we maken je wel wakker als we gaan.'' Ik knik, ''wie moet er bij je blijven?'' ik zie robbie en koen verbaast kijken ik denk dat het zo meteen wel aan heb word uit gelegd.