Günaydın sevdiğim hiç sevmeyenim bugün yine senle açtım gözlerimi belki belki yine mutlu oluruz diyee senle uyandım..Kalktığımda her zaman ki gibi yanımda yoktun.Sensizlik ne kadar zor ah bi bilsen sevdiğim her gece senin hayalinle uyumak hayalinle uyanmak günümü senle ama sensiz geçirmek her dakika her saniye seni düşünmek çok zor be sevmeyenim Biz sevmeyi beceremedik sanırım..Yada sen beni sevmeyi bıraktın..
Bu ayrımı yapamıyorum bir türlü sevmeyenim..! Biliyorum bahanesiydi her şey bu ayrılığın tek bir şey dışında..O günü yaşamamalıydık biz değil mi?Her şeyin sonu oldu be sevmeyenim herşeyin..!
Biz aslında çok seviyorduk be çok..Şimdi düşünüyorum da o olanlara rağmen o günden sonra benim elimi tuttun gözlerime baktın bunu yapabildin ...
El ele tutuşup gözlerim gözlerinde kaybolurken hayaller kurduk be sevmeyenim..Diyorum kendi kendime bunu yaptıysan gerçekten seviyordun beni..!Seninle hayal kurmak varken sensizligi yaşıyorum.Seninle yaşamak varken sadece senin hayalini kurabiliyorum.Biliyorum sensizde yaşarım biliyorum sensizde bi hayatın olduğunu ama sevmeyenim ben sensiz hayatı hiç yaşamadım ki sensiz hayat nasıl olur bilmem çok yabancı geliyor bana o hayat, beni sensiz hayata tanımadığım yabancı hayatta yaşamayı mecbur etme sevmeyenim...