Madilim ang kapaligiran
Laging nadarapa sa dinaraanan
Minsan ika'y sinusukuan
Ngunit sa'kin ika'y handang makipaglaban
Ako'y kilala mo na nang lubusan
Nagpakita at iyong nasulyapan, ugaling may kapangitan
Paulit-ulit na nakikipagtalo ngunit mali ang katwiran
Tila mahirap intindihin sa katunayan
Ilang beses nang umiyak sa iyong harapan,
Natuklasan ang aking lakas at kahinaan
Aking kakayahan, ito'y hindi mo pinagdudahan
Tanggap mo lahat, pati likod ng aking katauhan
Sa lahat ng aking iniharap na bagay,
Ika'y hindi nagsawa at laging nakaantabay
Sa dami ng nagniningning sa kalawakan,
Bakit sa buhay mo ako ang buwan?
Ngayong ako'y nasa kalagitnaan ng aking pangarap,
Kasama ka pa rin sa mga pagsubok na hinaharap
Patgal nang patagal ang panahon,
Nauunawaan ko na kung bakit ako'y umaahon
Tulad ng bahay na maaaring masira,
At tahanang saksi sa aking kalungkutan at luha,
Ikaw ang taong sumusuporta
At kumakapit sa lubid dahil mahirap bumalik sa umpisa
Ngayon, naiintindihan ko na aking tala
Tulad ng hindi mo pagbitaw sa anumang suliranin
Kailanman ika'y laging pipiliin
Oh ina ko, ikaw lamang at wala ng iba.
YOU ARE READING
Tugmalaya
РазноеMalaya akong magsulat ng tula kung kaya't nais kong ibahagi ang aking mga katha na maaaring ang natukoy na pangyayari ay tugma sa tunay na buhay at maipipinta bilang aral sa bawat isa. Tugmalaya.
