Miracle Love

Prologue.

SEI'S POV

Ako si Seiara, Sei for short. A 19 year old with a misery life and misery love life. The word that describes me perfectly is Miserable.

I hate my love life status, so freaking hate it.

Bakit? because whenever I try to love someone, they can be the man of the year or the most hated guy I ever met.

Wala na'kong matinong love life, ni hindi ko nga alam kung bakit ganito lahat sila sa'kin eh.

like, I'm a pretty average girl still get used, gagawing pampalipas oras, character development etc.

Wala akong ibang hinangad kundi mahalin lang ng totoo, I didn't even know love, kahit nga meaning hindi ko magets kasi nasa isip ko lagi, lolokohin lang ako nito, sasaktan lang ako nito, ako, maghahabol nanaman ako, ako nanaman mageeffort.

They liked me yes, but not to extent to pursue their feelings towards me, like hey?? I'm a girl? a woman or some sort,  pero 'di naman masama na mahalin ako ng tama, itrato ako ng tama 'di ba?

What's wrong for being me, na gusto lang mahalin at itrato ng tama hindi ba? masama ba 'yon?

Psh, if I knew.

Well it's all the past now at sa ngayon focus ako sa studies ko and my manuscript for my upcoming story, so here I am—In front of my laptop doing my thesis papers.

Yes, my studies.

I opened my phone at nagchat sa kaibigan ko.

[Nauurat na'ko, ayoko na  ituloy 'to T^T] sent.

Sumalimpaw ako sa higaan ko, katapat lang ng study table ko kung saan nakakalat ang mga papel at mga gamit ko sa pag susulat.

I am currently writing my fantasy stories, in short writer ako sa isang sikat na app, walang nakakakilala sa identity ko, at isa rin akong sikat na author.

Yabang lang bakit ba?

I tend to write for my own delulus not for the readers.

Teehee.

TING*

[Malapit na deadline niyan, bahala ka pag 'di mo agad naipasa 'yan.] sent.

Naguumikot na'ko sa kama ko at nagtunog t-rex.

"Aaagghhh, ayoko naa!!!"  bibigay na utak ko, kaya ang ginawa ko ay..

[Reacted 😆 to a message.]

Tsaka ako lumayas sa apartment ko, pagka kuha ko sa jacket ko na nakasabit sa sofa ko at dumiretso na palabas, dala dala ang susi ng bahay ko ay lumayas na'ko ng nakabun at gulo gulo pa ang pagkakaayos, nakalagay pa ang ballpen ko sa tenga ko na di ko nalang pinakialaman, inayos ko ang anti rad glasses ko bago dumiretso sa malayong kanto kung saan natatanaw ng mata ko ang favorite café na pinupuntahan ko pag nauurat ako.

Pagbukas ko ay sumalubong sa'kin ang sarap ng simoy ng mga tinapay at kape sa loob.

"Yo, Sei. The usual ba?" ani ni Lara na natatawa pa dahil sa nakabusangot kong mukha.

Tumango ako bago naghintay sa pine-prepare niya, nagpalinga linga muna ako bago basahin ang manual script ko na inaayos ko pa din, kasama ang iba pang projects na nakalatag sa'kin. Dahil andami ko nanamang deadline for my upcoming stories.

I'm only at the starting line for being in the top writer yet here I am struggling.

Nagulat ako ng binundol ako ng grupo sa gilid ko at sumalampaw ako sa sahig na akala ko ay sahig at nagulat ako ng may napisa akong matigas tigas sa harapan ko. Hindi ko namalayan na may nadunggol pala akong tao.

Kinapa kapa ko pa ito dahil gumulo ang salamin sa mukha ko.

Shet, abs ba 'to?

"Oh, fcking gosh. I'm so sorry, some random dudes just bumped into me and not even helping or apologizing for what they did. Thanks to them I landed on you." I sarcastically said those lines, at diin ang pagkakabanggit sa bawat litanya na lumalabas sa bibig ko.

Just great.

Tumayo na'ko at pinagpag ang suot ko bago nilingon ang lalaki na nakaupo at tinitigan ako mula ulo hanggang paa. Tumayo ang balahibo ko doon pero 'di lang 'yon, nagulat ako dahil....

Shet.

Napakagat ako ng labi sa isip at napabuga.

ANG GWAPO!!!

Kalmado man pero nagwawala buong kalamnan ko, nakatingin ang iba sa'min pero yung grupo naman ay ramdam kong nakatitig sa likod ko, di ko alam pero kinakabahan na'ko.

He was wearing a casual black shirt terno with baggy navy blue pants, his belt is so... daddy some.

Na-delulu ako ng kaonti at nagising ng banggitin ni Lara ang pangalan ko.

"Sei, order mo." Ani ni Lara bago ko inayos ang sarili ko tsaka dinampot ang salamin ko pati ang mga gamit ko sa baba na dala kong mga papel.

Tinarayan ko nalang ang lalaking masungit ang tingin sa'kin, tsaka ko kinuha ang order ko bago umalis sa kinaroroonan nila. Bago ako makaalis ng tuluyan narinig ko pa ang pangalan ng gwapong nakabundol ko.

"O-Okay ka lang, Travis?" ani ng babaeng naka-pony tail.

Naupo ako sa usual spot ko sa likod, at nilabas ang earpods at phone ko para magsound trip while eating my strawberry cheesecake with my favorite drink, yogurt with extra sweetness.

Have we outgrown this city?
I'm so tired
Of wishin' I was somewhere
Different from where you are
With my eyes wide shut.

As the beat of the drums go rolling ganoon din ang pagbagsak ng palad ng nakabangga ko na lalaki kanina na kinagulat ko, dahil mukhang kokonti na din ang tao sa loob.

Kanina lang may tao pa ah???

Halos atakihin ako sa puso at nalaglag pa'ko sa pagkakaupo ko.

Shet.

"What the fck?" I blurted out, and stood up  while taking off my earpods.

"Watch your mouth or I will kiss your lips." pagbabanta niya at diing pananalita na kinalaki ng mata ko, ganoon din ang mga kasama niya na nakarinig.

Sinampal ko ang sarili ko baka kasi natutulog pa'ko, pero ouch ang sakit.

Okay gising ako, at nilikihan ko ang paningin ko sa kanila na nanlalaki din ang mata nila, tinignan ko ang lamesa ko at ang lalaki sa harap ko.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA." Tumawa ako ng malakas at sumalampak pa sa sahig sa sakit ng tiyan ko.

"Nice joke, okay leave me alone and I will pretend I didn't hear any of this b@llsh!t." I exclaimed and sat down.

He then copped my face using his one hand shet ang veiny and looked at me seriously in the eyes.

He then kissed my lips after that he turned around and walked away, someone went whistle around and the other went for big eyes and mouth, the pony tail girl snickered.

They all went away at sinundan ko ng tingin ang tinatawag nilang si Travis.

Ako? natameme nalang.

"WHAT.THE.F@CK!?"

_____

Miracle Love begins with an unexpected and awkward meet up, how can this be a miracle story?  Will Sei have a happily ever after? or a bound love could hold on strong and wise, with the beauty of meaning of a miracle love.