𝐟𝐢𝐧𝐚𝐥 𝐩𝐮𝐧𝐜𝐡//𝐓𝐀𝐄𝐊𝐎𝐎𝐊

çelimsiz

İlk kitabım olduğu için acemilikler için üzgünüm şimdiden

Jungkook:

Uzun zamandır tek başıma yaşıyorum, yani tabiki arkadaşlarım vardı yoongi ve namjoon'u saymazsak. evet tek başımayım.  Kimse yanlış anlamasın ha, yanlız olmayı seviyorum ama hayatıma renk katacak birilerini istemiyor da değilim. Boksörüm ve işimi hep severek yaptım, bir çok açıdan tehlikesi var ama kimin umrunda sonuçta sevdiğimiz şeyleri yapmazsak yaşamanın ne anlamı var ki  yani?
Ailemi trafik kazasında kaybettiğimden beri bu işi yapıyorum annem boksör olmamı istemezdi, hep bişey olacağından korkardı ve açıkçası şimdi olsa da umursamam.

Arkadan gelen sesle kafamı çevirdim

"Jungkook gelmiyor musun yoongi açlıktan midesiyle konuşmaya başladı" demişti namjoon, bana yaklaşıp sesini kısarak "açıkçası korkmaya başladım acele et amına koyayım" evet yoongi kadar açlığa dayanıksız biri yoktu sanırım, kahkaha atarak cevap verdim "geliyorum, geliyorum" sanırım o kadar da sıkıcı bir hayatım yoktu ya.

Bir lokantaya geldik ve yoonginin karşına oturdum namjoonda hemen yanıma oturmuştu ikimiz de yoongiyi izliyorduk, gerçekten kıtlıktan çıkmış gibi yiyordu boğulcak diye  korkmaya başladım, ortamdaki sesizliği (yoonginin azından çıkardığı sesleri saymazsak) yoongi bize bakarak bozdu. "Ne bakıyorsunuz oğlum zıkımlansanıza" önüme bakmayı tercih etim çünkü yemek konusunda çok huysuz oluyordu tıpkı bir kedi gibiydi, yemek yerken pati atıcak diye korkuyoruz cidden. "Kıtlıktan mi çıktın yavaş yesene oğlum boğulcan" içimdeki sesleri namjoon dile getirdiği için rahatlamıştım, "sanane sen kendi yemeğine odaklan" bunları derken azındaki yemeğin yarısı önüme döküldü çok iğrenç bir durum içindeydim şu an.

Sonunda tabakları bitirip kalktık.
"Ben artık eve gideyim yarın sabah erken kalkmam lazım salona gidicem" sözüme atladı hemen namjoon "kas makinesi olmayı falan mı planlıyorsun her gün, her gün gidiyorsun" yoonginin 32 dişini göstererek kahkaha atığını duyunca gözümü devirdim "hayır sadece işimi seviyorum zaten yapıcak pek bir şeyim de yok" gerçekten de spor salonu,ev başka bir yere gitmiyordum demiştim ya tek başımayım, "en azından bizimle takılabilirsin bazen yoongi korkutucu hareketler yapsa da eğlenceli biridir, 2 yıldır hayatındayız jungkook artık bize içini açsan" jamjoonun dediklerini yapmak istesem de ailemi kaybetiğimden beri kimseye bağlanmak istemiyordum herkesin bir gün gidiceğinden eminim. "Sadece biraz uyumam lazım eve geçince haber veririm" diyip çıkmıştım.

Kulaklıklarımı taktıktan sonra 'still with you' şarkısını açmıştım her ailemi özledigimde bu şarkıyı dinlemiyi seviyorum bana iyi geliyor, hayatım bundan ibaret işte spor salonum, kulaklıklarım, şarkılarım,  namjoon ve suga sanırım benim için yeterli aslında çıktığım maçlardan dolayı baya saygı ve sevgi toplamıştım ama buna da ihtiyacım yoktu.

Sonunda eve vardım, gelir gelmez kendimi yatağa atıp uyudum, sabah uyandığımda dolaptaki kahvaltıliklari çıkardım, her günümün olduğu gibi bu gün de tek başıma yiyecektim, hızlıca yemeğimi yiyip çıktım telefonuma bir mesaj geldiğini gördüm ve hemen hoseok'a cevap verdim

Jung hoseok, jeon jungkook Whatsapp konuşması

Hoseok:
Sana yeni bir yardımcının
Geldiğini öğrendim

Jungkook:
Soobin'e noldu?

Hoseok:
Çıkmış, onun yerine daha yakışıklı uzun boylu esmer birinin geldiğini duydum gelince görürsün

Jungkook:
Yeni katılımcılara alışmam zor oluyor gerçekten soobinin neyi vardı da çıktı ki Tanrı aşkına?

Hoseok:
Bilmiyorum jungkook agresif ve ön yargılı olma çocuğa az önce gördüm de baya sevimli duruyor biraz çelimsiz ama olsun çabuk gel

Jungkook:
Tamam, görüşürüz.
(Görüldü)

Hoseok'u severim çok eğlenceli ve sosyal biri spor salonundaki herkesle yakındır, gerçekten hiç derdi olmayan biri gibi sürekli gülümser ve çok iyi boksördür cidden, onun aksine ben biraz huysuzum sanırım ve yeni gelen çocuğa alışabilcek miyim emin değilim, soobin'e zar zor alışmıştım şimdi de başımıza yeni çocuk çıktı umarım başıma bela olmaz.

Salona girdiğim gibi hoseok karşımda belirdi ve gülümsemeye başladı "günaydın jungkook senin yeni eleman odanda gidip bir tanış, çocuğa biraz daha nazik olmaya çalış gerçekten sevimli biri biraz içine kapanık dursa da çözersin sen onu" şimdi de asosyal biri mi çıktı başıma "günaydın hoseok ve görüşürüz" odama doğru giderken arkamdan söylediklerini duymamak imkansızdı bağırıyordu bildiğin "nazik olmayı unutma jungkook!!" Görende canavar sanacak beni amına koyayım.

Odaya girdiğimde odayı inceleyen Zayıf çelimsiz bir çocukla karşılaştım baştan aşağıya birazcık süzdüm (azıcık ya) gerçekten çelimsiz zayıf sevimli bir tipti benim yanımda ufacık kalıyordu böyle biri boksör yardımcısı olabilecek miydi ki yani ne bilim çok çelimsiz, ona bir adım yaklaştım "hoş geldin" dediğimden sonra iki saniye falan gözlerime baktıktan sonra cevap verdi "hoş buldum ben kim taehyung" demişti kısaca, iyi en azından soobin gibi çenebaz bir tip değil aksine sesiz biriydi bu hoşuma gitmişti işimiz daha kolay olur en azından, "ben jeon jungkook aramıza hoş geldin tae" kısaca tae demek istedim sanırım bu hoşuna gitmiş olmalı ki gülümsedi cidden çok şirin ve çocuksu bir tipti, "salonu gezdin mi?" Dediğimde hemen cevap verdi "hayır sadece senin odan ve egzersiz alanını gördüm" artık tek benim odam olamicak maalesef "ikimizin odası burası benimkinin yanındaki giyinme dolabını göstererek "sende buraya yerleş ve gel yanıma sana burayı göstereyim" dediğime karşılık başını olumlu anlamda sağlamıştı.

•
•
•
•

İlk bölüm olduğu için biraz kısa oldu sanki ya içime sinmedi ama şimdiden yorulmuş gibiyim umarım beğenirsiniz ( beni destekleyen sevgilime ve arkadaşlarıma burdan selamm sizi seviyorum)