online class - markhyuck

32

hıçkırıklarım iç çekişlere dönmeye başladığında ne kadar zor gelse bile telefonumu aldım tekrar elime

"sevgilim? iyi misin? günlerdir ortalıkta yoksun gerçekten meraktan ölmek üzereyim"

onun sesini duymamla ağlamam tekrar şiddetlenmişti

"özür dilerim"

söylemek istediğim onca şey varken zar zor sadece özür dileyebilmiştim

kelimeler sanki boğazımda düğümlenmiş gibiydi

"hey neden ağlıyorsun? iyi misin?"

"özür dilerim mark"

"ne için güzelim?"

"her şey için"

"ne demek istiyorsun hyuck anlamıyorum şu an"

"seninle resmen oynamış gibi hissediyorum ve sana yemin ederim o kadar kötü hissediyorum ki bu yüzden"

"oynamak?"

"onu unuttuğumu ve sana karşı gerçekten bir şeyler hissettiğimi sanıyordum ama o gün onu gördüğümde fark ettim ki sadece kendimi kandırıyormuşum bunca zaman"

karşıdan bir cevap gelmesini bekledim ama gelmedi

kendimi konuşmaya zorluyordum ama hem enerjim hem kelimelerim tükenmişti

"beni sevdiğini söylemiştin"

söylemiştim hatta inanmıştım da

"ne yani yalan mıydı hepsi?"

"yalan olduğunu söyleyemem çünkü bende buna inanmıştım mark gerçekten inanmıştım"

"donghyuck"

"efendim"

"eğer kötü hissetmenin ve ağlamanın sebebi buysa lütfen ağlama"

böyle bir durumda bile beni düşünen kişiyi üzdüğüm gerçeği tekrar çarpmıştı suratıma

"özür dilerim mark"

"evet böyle bir şey beklemiyordum bu yüzden üzüldüm ama yine de sen üzgün olma lütfen tamam mı?"

"mark..."

"üzgün olmandan gerçekten nefret ediyorum biliyor musun?"

"her seferinde diyorsun zaten biliyorum"

"evet biliyorsun o yüzden yapma lütfen"

"bunlara rağmen hala beni düşünüyor olman daha çok acı veriyor biliyor musun?"

cümle kurmayı geçtim konuşmak bile o kadar zor gelmeye başlamıştı ki

yavaş yavaş bilincimi kaybediyor gibi hissetmeye başladım

"özür dilerim hyuck"

"ne?"

"kötü hissetmene sebep olduğum için"

"mark"

son gücümle konuşmaya çalıştım

"eğer bir daha görüşemezsek ya da bana bir şey olursa lütfen fazla üzülme ve hayatına eskisi gibi devam et"

"kusura bakma ama bunu yapabileceğimi düşünmüyorum"

nefes almak için bile gücüm olmadığını hissettiğim için sadece sustum

"sadece arkadaş olsak bile hayatımda kal lütfen donghyuck bak söz veriyorum istemediğin konular bile açılmaz ben sadece her zaman yanımda olmanı istiyorum"

sesinin titrediğini telefondan bile anlamıştım

tekrar özür dilemek istedim

denedim ama yapamadım

bilincimin kapanmaya başladığını hissettiğimde sesler kesildi

telefondan ses geliyorsa bile duymuyordum artık ki zaten çoktan elimden kayıp gitmişti

hiçbir şey yapmadan öylece bekledim her şeyin bitmesini ve acımın dinmesini

***
07.09.2023