seni dert etmeler | fenerbahçe

Kırgınım kendime Üşüyorum gölgende

*selamlar
Beyninizi yakmayaaa geldiimmm
Ben ve bu kurguyu okuyan best bebislerimm

Nasılsınızzz

Umarım seversiniz

Olum ben bu bölümleri yazarken kendimi 2010 da falan hissediyorum..
Ne alakaamksysoqmshxi

****

2010,

"Roberto burdayım eyy Roberto " diyerek bastıramadığı heyecanıyla koşarak Roberto'ya doğru ilerlemiş topun ayağına gelmesiyle hızla ilerlemiş topu ağlarla buluşturmuştu.

Ve maçın hakemi maçın bitiş düdüğünü çalmıştı.

Hızını alamayıp koşarak taraftarlara selam veriyordu ki üzerine atlayan Emre'yle taşıyamadı ve ikisi de gülerek yere düştüler.

Emre " Harikaydı harikaydın Alex "
diyerek gülüyor bir yandan da üzerlerine atlayan takım arkadaşlarından Alex i korumaya çalışıyordu ancak çelimsiz vücudu yetmemiş ve o da en sonunda Alex in üzerine düşmüştü.

Emre o kadar koşup leş gibi terlemelerine rağmen Alex'in boynuna denk gelen burnuna dolan kokusuna hayran olmadan edemedi.

Takım arkadaşlarının üzerlerinden kalkmasıyla Emre de kalkmış ve Alex'e elini uzatarak kalkmasına yardımcı olmuştu.

"Eğlenelim, arkadaşlar, Fener geliyor
Kadıköy'de bu gece bayram oluyor"

Taraftarın baskın bir sesle söylediği marşla sahadaki oyuncular neredeyse birbirini duyamıyordu.

"Şampiyonluk bizimdir, âlem biliyor
Kaldırın bayrakları, efsane dönüyor
Lay-lay-lam, lay-lay-lay"

Volkan en sevdiği marşlardan birini söyleyen taraftarla iyice coşmuş bir sağa bir sola koşarak taraftarı daha da gaza getiriyor bir yandan da marşa eşlik ediyordu

"Lay-lay-lay, la-la-lay-lay, la-la-la-lay-lay

Sarının yanına lacivert koydum"

Volkan tam sol tarafa doğru koşacakken sağ taraftaki Alex ve Emre ikilisini izlemeye başladı.
Ve marşın en sevdiği kısmı gelince taraftara eşlik etmeden duramadı

"Yıllardır ben senin esirin oldum "
"Yıllardır ben senin esirin oldum"

"Yağmurlarda, çamurlarda yanında oldum
Fenerbahçe'm, sen bizim her şeyimizsin"

" Beyler bu günlük bu kadar yeter soyunma odalarına geçin "

Aykut Kocaman bu maçı kazandıkları için elbette mutluydu ancak henüz bu sevinç için erkendi.

Sahadaki oyuncular yavaş yavaş hocalarına ayak uydurarak sahadan son bir taraftara selamla ayrılıyor ve soyunma odasına giderek bir an önce evlerine gidip dinlenmenin hayalini kuruyorlardı.

Roberto karnından gelen gurultuyla sırıtarak Alex'e doğru ilerledi ve dolabındaki eşyaları düzenleyen Alex'in arkasından kollarını beline sararak çenesini Alex'in omzuna yaslamış ve dolabın içine bakmaya başlamıştı her şey düzgün gözüküyordu. Ah bu Alex! Anlaşılan düzen takıntısı tutmuştu yine