HALİS

1.bölüm

2015/18 ekım

    Bahçede uraz'la oynuyordum.Ona her baktığımda bir çift ela gözle karşılaşırdım.Uraz biraz garipti sanki onu tek ben goruyomusum gibiydi.

     Onu ailemin yada başka bi insanla görmemiştim."içeri geçe-"bahçeye annemin girdi ve lafımı böldü "kimle konuşuyorsun Asel"annem bana cin görmüş gibi bakıyordu.Ne yani o uraz'ı gormuyomudu.

        O saatten sonra beni pisgoloğa götürdüler.ama ben inanıyordum büyüyünce karşıma bi insan olarak gelicekti
 

               Gerçek bi insan gibi.

2023/9 temmuz
    10 yaşında yaşadığım saçmalığımı bu yaşıma kadar çözememiştim. Ama benim hayalim olmasına rağmen  onun yüzü aklımdan çıkmıyordum, o  yaşlarda onun benim hayal ürünüm olduğuna inanmak istememistim, çünkü onu küçük yaşımdan 10 yaşıma kadar görüyordum.O günden beri onu hayalde olsa görmemiştim.

   Telefonun çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.Şila arıyordu ah doğru ya onlarla buluşacaktım.acelyle hazırlanıp kendimi dışarı attım.

    Arkadaslarımla buluşup sinemaya gidicektik,onlar beni kafede bekledikleri için koşar adımlarla yürüyordum.sonunda kafe varmıştım,tam içeri girdim ve masalarda bizimkileri arıyordum ki tanıdık bi yüz gördüm ,sanki kafamı tekrar o tarafa çevirince bana pür dikkat bakan bir çift ela göz gördüm bu gözler bana çok tanıdık geliyordu.Aklıma  tek bi isim geliyordu URAZ.
 
     Kendimi bu düsünceden çıkarmam gerekti.ben yine hayali olarak mı görüyordum onu.Bu düşüncelerden kurtulmalı sağlayan şila ve bartının karşılardaki masalardan bana seslenisleri oldu.Onlara dönerek masaya oturdum.şila merakla"noldu tanıyormusun"diyince "hayır,sadece birine benzettim"diyerek uzatmadım.Onlar aralarında sohbet etmeye başlamışlardı şila'ya dönerek"sinama?"diye sordum "iptal oldu "diyince başımı sallayıp telefonuma bakmaya başladım.O olamazdı değilmi.hayır olamazdı tabi nasıl olacak ki o sadece bi hayal ürünümdü,dimi.
   
     Biraz daha oturdum,o olmadığına kendimi inandırmıstım"şila ben gidiyorum"dediğimde yüzüme darılmış gibi baktı"sende bugün biseyler var ama neyse" dediğinde tebessüm edip kapıya yöneldim,aklıma yine orada oturan adam geldi.Acaba bana bakıyomu diye dönecektimki yaptığımın yanlış olduğunu anlayinca hızlıca kafeden çıktım.
      Yolda yürürken sıkılmamak için kulaklıklı takip şarkı dinlemeye başladım.kendimi müziğe kaptırmış gidiyodum ki sol tarafımdan anı bi fren sesi geldi,o tarafa dönünce gördüklerinde şok oldum.Bi arba tam dinimde durmuştu.Şoka girmiştim aval aval arbaya bakıyordum.Ama. arabadan çok arabadan inen kişi beni şoklardan şoka girmeme sağladı.Bana doğru bi adım atmıştı ki bende geri adım attım dudaklarından bi cümle döküldü "buldum seni "
 

  
             Oydu emindim,Uraz'dı