Simula

2 0 0
                                    

Natatanaw ko siya mula dito sa bintana ng classroom namin. Madami siyang kaibigan, mapa-lalaki man o babae.

"Jordan, let's go!"

Nakatitig pa din ako sa kanya. Hanggang sa dumapo ang paningin niya sa bintana kung saan ako nakatanaw. I saw his smile fades immediately and become serious.

Hala! Nakita niya ba ako?

Jordan??? I said let's go! Tayo nalang andito. I'm starving..
Reklamo ng bestfriend kong si Eve  which happen to be his younger sister.

Yes. I have an eye for my bestfriend's brother.

Yvan Oliver Dizon is my one and only apple of the eye since I was 6 years old. I met him siyempre because of her sister, Yvette Oli Dizon, who is my best friend ever since I'm in gradeschool. Magkalapit din ang mga pamilya namin since our parents are also childhood friends.

Kaya naman pala.. tsk..tsk..tsk..
Eve commented when she saw who I am looking at.

Mabilis akong tumayo at hinila nadin siya palabas at papunta sa canteen para maglunch.

She knew that I like her brother. She even told me that she will do some moves so I can be close to him, but i refused. Yes, I like him. But I am contented watching him from afar. Because everytime he comes near me, feeling ko lalagnatin ako sa kaba.. I am not confident enough to face him yet, or should I say.. I will never be. Kaya naman kahit na gusto ko man i grab ang opportunity na inaalok ng bff ko, diko padin magawa.

Hay naku Jordan. Walang mangyayari sa'yo kung ganyang kahina ang fighting spirit mo. Dapat maging vocal ka sa feelings mo sa kuya ko. Kasi madaming umaaligid na higad dun. Last weekend nga may nagpunta na girl sa house. Kulang nalang wag na magdamit at mukang clown sa kapal ng make-up. Buti nalang naharang ko, sinabi ko wala dun si Kuya Yvo. Mahabang kwento ni Eve habang namimili kami ng lunch namin.

After we chose our food, pumunta na kami sa same spot namin sa canteen.  Kami lang ang magkasama palagi. But we are cool with all of our classmates. I can also include them as my friends nadin naman. Talagang mas sanay lang kami ni Eve na kami lang dalawa palagi.

Hindi nako sumagot sa kanya. At kahit gusto pa niya magsalita ulit, hindi na niya itinuloy. Ganun naman lagi, alam na niya ang sasabihin ko. Na I am not into him that much para gumawa ako ng moves. But that is a bit of a lie. I am so into him, pero diko inaamin iyon kay Eve. I don't want her to push me to make a move.

We are already eating when we heard the gasps of the students in canteen. When we look up and see what was there, or who was there.. I froze.. Yvo, together with his three friends in basketball enters the canteen. Almost all eyes are on them. They are indeed a bunch of good looking people.

Why are they here?

Why are they here? Eve muttered na parang narinig niya ang nasa isip ko.

I saw his team mate look at our direction and smiled widely.

Oh! It's Eve.. Captain, let's sit with them. Full pack pala masyado dito.
I heard him say that to Yvo. I think his name is Roy.

Dumapo naman ang tingin ni Yvo sa mesa namin, tapos kay Eve... tapos.... sa akin. Medyo nailang pa ako sa matagal niyang pagtitig kaya umiwas ako ng tingin at sa halip, tiningnan nalang si Eve na nasa akin nadin pala ang paningin. Take note, ang lawak din ng ngiti ng bruha!

Yeah Kuya! Dito na kayo. Malaki pa ang space dito. Gatong naman ni Eve sa sinabi ni Roy.

Bumalik ulit ang tingin ko sa grupo nila and saw hin still looking at me, then nodded to his friends.

Kung kanina ay natigilan na ko, talagang ni hindi na ako makakilos ngaung nasa harap na namin sila..

I will kill you Eve. Irap ko sa kaibigan na parang tuwang tuwa pang makita akong pinagpapawisan.

Ahm.. Jordan, right? Are you ok? Do you have a fever? Your face is almost red. Si Roy ulit matapos mahalata siguro na pinagpapawisan na ako sa inuupuan ko.

I'll get our drinks. I will also ask for fever medicine if they have.. the chinito one, Kevin offer..

N-No! I am fine. Medyo mainit yata ngayon masyado, kaya siguro namumula ako..  Paliwanag ko. I swear gusto ko nang lamunin nalang ako ng lupa.

Bale ang pwesto namin, magkatabi kami ni Eve. Katapat ko si Roy, the reason why siguro napansin niya ako agad. Tapos katapat ni Eve si Kevin. The othe guy, na tahimik lang din who is Drix ay nasa kabisera katabi nila Eve and Kevin. At siyempre, kung bakit di ako makakilos nang maayos, nasa kabisera katabi namin ni Roy si Yvo. Yes. He is just inches away from me, kaya naman sobra sobrang pawis ko.

I immediately took my hanky to wipe my face. Buti nalang almost done na kami sa pagkain kaya kahit dinako makakaen ngaun ay ok lang.

But, I froze when I felt his hand touch my forehead.

Oh my... mumay...

I think we need to bring you to the infirmary. Parang doktor na sabi niya.

Naku, hindi na. Kaya ko naman. Mainit lang talaga ang panahon.

Sige nga kuya, pakisamahan mo na si Jordan. Kanina ko pa inaaya na magpatingin sa infirmary yan dahil masakit ang ulo. We need to go back to our room dahil may klase pa kami. Wala na kayong klase, diba? Usal ng napaka husay kong kaibigan.

We still need to practice, but I can skip just this one time. You three can go to the court. Pakisabi nalang kay couch may emergency lang. Eve, ipagpaalam mo nalang si Jordan sa prof niyo. Yvo said.

I am quite shock na kaya niyang ipagpaliban ang no.1 love niya.. He love playing basketball since nakilala ko siya.

And the way he say my name give me a different feeling inside of me. Simple lang naman ang pangalan ko pero parang naging special nung siya ang nagbigkas.

No. I am really fine. You don't have to skip your training. I think I will just go home para dina kayo ma hassle. I exclaimed. Ayoko naman makaabala talaga, bukod sa hindi ko ata kakayanin na kami lang dalawa ang magkasama.

Alright then. I will bring you home. And that is final...

To be continued...

Secretly In LoveWhere stories live. Discover now