Tavuk Pilav || texting

hastalık.

Tepki veremiyordum sanki başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibiydi.Nasıl olabilirdi böyle birşey, nasıl mümkün olabilirdi.tekrar başa mı dönecektim yine mi sinir krizleri yaşayacaktım yine mi her gün eve kendimi kapatıp günlerce ağlayacaktım bunların cevabını kimse bilemezdi benden başka kimse.Ve efe uzun zaman sonra birine ilk defa güvenmiştim ilk defa. hani beni günlerce mutlu eden, güldüren efe,beni bir cümle ile maffetmişti hemde çok,canım yanıyordu.napacaktım ben nasıl kendime geri gelecektim. hayat ile bağlantımı koparmıştım resmen, kendimden nefret ediyordum nasıl kanarsın birine diye, nasıl inanırsın, nasıl kendinden çok sevebilirsin, ya da nasıl... Milyonlarca nasıl sorusu vardı içimde,bir boşluğun içine düşmüş gibiydim sanki...

Başım zonkluyor, gözlerim bulanık görmeye başlamış ve zor zar yürüyordum,gözlerimin kararmasıyla kendimi yerde buldum.
Gözlerimi açtığımda kendimi hastanede bulmuştum.
Annem baş ucumda,onun yanında efe vardı. Onu görmemle paniklemiştim hemen lafa atladım.

"Senin ne işin var burda herşey senin suçun niye geldin beni daha kötü hale sokmak için mi?"dediğim anda basım dönmeye başlamıştı.

"Özür dilerim Naz çok pişmanım senden saklamak istemezdim ama konunun bunlara geleceğini bilsem..."dedi.

"Ne yani konunun buralara geleceğini bilsen hala benden saklar mıydın vidcanın rahat edecek miydi efe, ben sana çok inanmıştım çok güvenmiştim nasıl saklarsn benden ya"diyerek ağlamaya başladım ve şöyle dedim:
"Efe git"dedim.
"Özür dilerim Naz özür dilerim"diyerek kapıdan dışarı çıktı.

Annem bana bakıp ne diyeceğini tahmin ederek şöyle konuştum.
"Anne sende mi sakladın benden benimle ne hale geldiğimi en iyi sen biliyorsun ya "dedim.
"Kızım ben yeni öğrendi-"dediği an lafa girdim.
"Sakın bana yalan söyleme sakın"diyerek göz yaşlarımı siliyordum.
Doktor gelmesiyle kendime çeki düzen verip göz yaşlarımı sildim.
"Merhaba Naz'cım kendini nasıl hissediyorsun?"dedi.
"Doktor hanım ağrılarım oluyor bacaklarımda"dediğim anda annemi işaret edip kapıya yöneldiler.

Serpil(Naz'ın Annesinden):

"Kızınızda şu son günlerde bir farklılık görüyor muydunuz"dedi.
"Evet yani fazla değil sürekli odasına kapandığı için zor görüyordum,ama genelde baş ağrısı,bacaklarda uyuşma hissi olduğunu söylemişti bana"dedigim anda tekrar konuştum.
"Doktor hanım noluyor bir sorun mu var?"dediğim anda lafa girdi.
"Maalesef bunu söylemesi oldukça zor ama kızınızda tümör var"demesiyle çok kötü olmuştum.
"Nasıl olur doktor hanım kızımda hiç bir problem yoktu"diyip ağlamaya başlamıştım.
"Tümör genetik bir hastalıktır aile de,arkabalarda tümör göründüyse bu ihtimal artar serpil hanım"dedi.
"Peki teşekkürler doktor hanım"dedim.
"Kontroller için gelmeyi unutmayın serpil hanım iyi günler"diyerek gitti.

Çağan Efe Ak'tan

Hastaneden çıkmış yürüyordum.kafamda binlerce düşünce vardı. Napacaktım ben şimdi naz geri bana nasıl inanacak nasıl güvenecekti...Tüm güvenini sarsmıştım.
Kafam çok karışık napacağımı bilmiyordum. elimde sigara vardı sanırım tek derdimi anlayan oydu. Ve telefonumda şarkı çalıyordu.
Talha Yıldırır-Hoşça Kalamam

Üzgünüm biraz, boşluklardayım
Biten bi' hikâyenin noktasıyım
Küçüğüm biraz, sonlardayım
Dikkat edersen eğer arkandayım

Sen beni bilemedin, içimi bile
Hiçbi' zaman göremedin yine
Bitişine ne bi' kelime ne cümle
Bulamıyorum inan tek bi' hece
"Hoşça kal", deme bana giderken
Ben artık hoşça kalamam
Anlat derseler eğer
Seni bi' şarkıya sığdıramam."

Tam bizi anlatıyordu ama artık biz diye birşey yoktu...

Efe birşeyler yapacak mı?

Naz hastalığını öğrenecek mi?

Annesi gerçekleri saklayacak mı?

Oylarsanız sevinirim yeni bölüm en hızlı şekilde gelecek hepinizi öpüyorum.

Instagram:cagtuvds birşeye ihtiyacınız varsa yazabilirsiniz.🫀