Tears of Trapped

Chapter 23

Warning: Mature scenes. You can skip this one. You'll still be able to understand the chapter after the next chapter even if you skip this one.

But if you won't,
you've been warned.

——

“Claire, stop kidding,” pagmamakaawa ni Gunner.

Napangisi ako. “Who says I'm kidding? Mukha ba akong clown?”

Madali siyang natigilan. Nanatili pa rin ang ngisi sa aking labi habang nag-e-enjoy sa ekspresyon ng mukha niya. Nakatatawa lang kasi, eh. Para siyang constipated habang kaharap ako. Parang hindi siya komportable sa inaasal ko. Pero bakit naman hindi, 'di ba? Dati pa naman akong ganito sa kaniya.

Tumungo siya at umiling. “I'm sorry for everything.”

Napalis ang ngiting nakaplastar sa aking labi. Akala ko okay na ako. Akala ko ayos na sa akin ang ginawa niya sa akin noon. I shook my head and tried to laugh. Pareho kaming may kasalanan. Mas mabigat lamang ang sa akin nang dahil umasa ako kahit wala namang assurance. Pagkatapos ay b-in-lame ko pa siya sa lahat.

I shrugged. “It's really nothing, Gunner.”

I drank straight from the glass. Inubos ko iyon at nag-order ng mas matapang pa roon. The bartender seemed surprised. First time ko kayang tumikim ng ibang alak. Wala, eh. Nadadala na ako sa bigat ng nararamdaman ko. Ang dami na naman kasing what ifs. What if think niya niligawan si Shan? Naging kami kaya? Masaya kami? Wala na. Hindi ko kailanman masasagot ang mga katanungan kong iyon.

“I'm still sorry for everything,” Gunner voiced out.

I shook my head and waved my hand to dismiss that heavy topic. “How's States?” I shifted the topic.

Napangiti siya sa akin. But his eyes looked so lonely. “I miss it already. I miss the memories I left there,” aniya sa mahinang boses.

Napairap ako sa narinig. “Eh di bumalik ka roon.”

Saktong natapos na ang bartender sa paggawa ng order ko kung kaya ay kinuha ko iyon. Uminom kaagad ako mula roon at napangiwi ako nang malasahan ang lasa niyon. Parang ampalaya na ginawang drinks. Pero inubos ko pa rin at nakuha pang uminom ng isa pa.

Ang pait talaga! Napahawak ako sa lalamunan. Pait na nga, mainit pa! Pinakuluan bang ampalaya ito?!

Sweet ang before taste pero ang after taste? Let's not talk about that. Sumakit agad ang ulo ko kahit dalawang baso pa lang iyon. Pero alam ko pa rin naman ang ginagawa ko. Alam na alam ko ang nangyayari sa paligid.

“I can't.” I heard him responded.

Suddenly, my eyes became sleepy. Pero alam ko sa sarili kong hindi ako inaantok. Naughty thoughts started playing on my mind. Siguro iyon agad ang epekto ng alak. Mababa lang talaga ang alcohol tolerance ko, eh. Pero I've decided to go with the flow. Bakit hindi ko na lang sabayan ang agos ng alon instead na susubukan ko itong labanan? Wala namang patutunguhan ang gabing ito.

Nakagat ko ang aking labi at tumingin kay Gunner. I grinned at him. “You looked like a lost puppy, do you know that? Lonely, hmm?”

He looked surprised by what I said. Maging ako ay nagulat din sa uri ng boses na lumabas sa bibig ko. It was husky and seductive! Karaniwan ko iyong ginagamit sa tuwing naging bitch in heat ako. Sa mas madaling salita, kapag need ko ng ka-make out. Hanggang make out lang dahil ayaw ko pang isuko ang Bataan.