Takvim 23 Aralık Cumartesi gününü gösterirken "Selam millet!" cümlesiyle Minho, eline aldığı kamerayla birlikte yıl sonu töreni için geldikleri alanda başlamıştı videosuna.
"Bugün, biz, Stray Kids, Asya Müzik Ödülleri'ne geldik. Ben, saygıdeğer Lee Minho ve bunlar da," Kamerayı çevirip diğer yedi üyeyi hedef aldı ve sırayla isimlerini söylemeye başladı. "Sevgilim Bang Chan, Hyunjin, Changbin, yanından ayrılmayan Felix, Jisung, Seungmin ve.." Son üyeyi tanıtmak için Jeongin'in yüzüne ultra bir zoom yaparak devam etti cümlesine. "..Yang Jeongin!" Jeongin, kameranın kendine odaklı olduğunu görünce utanıp yanında hamburger yiyen sevgilisinin, Hyunjin'in, koluna gömdü kafasını. "Ya hyung! Yüzüm şiş bugün, yakından çekme!" Boğuk çıkan sesiyle itiraz ederken Minho, yüzünden zoomu çekti. "Hiç de şiş değil, Jeongin. Kendine gel, yoksa sevgilini çalarım." Sanki bu tehdit kendine yöneltilmiş gibi hisseden Hyunjin, Jeongin'e sarıldı.
"Beni kimse pamuk şekerimden ayıramaz!" Hala ağzında tuttuğu hamburger az kalsın boğulmasına sebep olurken Minho, kamerayı tekrar kendine çevirdi ve alanda yürümeye başladı.
Bekleme salonunda tur atarken aynı zamanda etrafta neler olduğunu da tanıtıyordu Minho kameraya. "Burada genellikle atıştırmalıklarımız oluyor ancak... en sevdiğim kraker olması gereken yerde değil.." Şüpheli bir ses tonuyla konuşup etrafına kısık gözlerle bakındı bir süre. Kamerayı unutup elini aşağı indirdiği için ekranda sadece ceketinin altın rengi düğmeleri gözüküyordu sadece. "Kim Seungmin! Ne hakla benden izinsiz krakerimi yersin ya!" Cümlesinin ardından kamerayı kaldırıp hayal kırıklığına uğramış yüzünü kayda aldı. Seungmin'in kahkahası da rahat bir şekilde duyulabiliyordu.
"Of." Minho, hayal kırıklığını yaşarken Chan gelip oflamasıyla şişen yanaklarını öptü. "Bir şey olmaz bir tanem, alırım ben sana tekrar." Her ne kadar elini kaldırıp Minho'nun saçını karıştırmak istese de Minho spreyli saçlarını korumak adına ani bir reflekse Chan'ın elinden kaçtı. "Saçımı bir boz Chan, bu gece koltukta yatarsın." dedi gülerek ardından. Chan ise alınmış gibi yaparak elini sol göğsüne götürdü. "Yumuşacık gözüküyorlar hayatım, iki tel ellemem beni sana sarılmaktan mı alıkoyacak?" Cümlesini bitirdiği gibi gerçekten de iki teli okşadı, Minho ona karşı atılsa da kendi deyimiyle Chan bir kanguru olduğu için uzattığı kolları ona değmedi bile, Chan zıplayarak uzaklaştı.
Minho bu sefer ayakta dikilip kamerayı öylece tutmaktan yorulup en yakınındaki koltuğa attı kendini. Elindeki kamerayı da önündeki sehpaya sabitleyip arkasına yaslandı.
Bugün, tam olarak iki adaylıkları vardı: yılın şarkısı ve yılın sanatçısı. Bu iki alan, törenin en önemli ödülleri olduğu için sona yakın açıklanıyordu ve adaylar için oldukça heyecan verici bir süreçti. Stray Kids için bu adaylıklar ilkti. "Time Out", onlar için aile kavramını açıklayan bir şarkıydı ve klibi ise ev kavramını açıklıyordu. Her bir üye, canlarından çok istiyordu bu iki ödülü almayı. Birlikte bir şeyler başarma duygusunu o kadar çok seviyorlardı ki başka hiçbir şey bunun önüne geçemezdi.
Törenin başlama vakti gelesiye kadar farklı farklı bireysel kameralar Minho'nun koltukta yanına daha sonra gelen Felix ve Changbin ikilisiyle dalga geçmesini, Hyunjin ve Jeongin'in ayna karşısında nasıl gözüktüklerini kontrol etmesini, Jisung'un Seungmin'i her zaman olduğu gibi dalga geçmesini ve Chan'ın onları odanın bir köşesinden izlemesini çekiyordu. Odaya kim bakarsa baksın, tek bakışta her birinin birbiri için ne kadar önemli olduğunu anlayabilirdi. Birlikte başladıkları bu işte buraya kadar gelebilmek bile büyük bir şeydi onlar için.
Yaklaşık on beş dakika sonra bir görevli gelip törenin başlamak üzere olduğunu haber edince hepsi ayaklanıp heyecanla son provalarını yaptı. Hem performans için hem de ödülü kazandıklarında konuşmak için hazırlanıyorlardı. Bu odada bulunan sekiz kalp ve beyin de biliyordu ki o ödülleri alıp geleceklerini.
