Γκόστον/ part 2

147 26 108
                                    

Έξω ακριβώς από τη σχολική τάξη, τον καρτερούσε ο Μπράντον.

«Γιατί δεν είσαι στο μάθημα; Σου φάνηκα να χρειάζομαι συμπαράσταση;» ακούστηκε η αιωνίως απαξιωτική φωνή του Μόρτε.

«Τι σου είπε ο διευθυντής;»

Με τα λεπτά του δάχτυλα, ο Μόρτε χάιδεψε το πηγούνι του.

«Τα ευχάριστα φυσικά. Πως επιτέλους δεν θα είμαι αναγκασμένος να πατώ το πόδι μου εδώ μέσα. Μπορούμε μέχρι και να το γιορτάσουμε αν επιθυμείς, παρέα με τους πεθαμένους στο Όλντ Φόρεστ» το πλατύ του χαμόγελο, έκρυβε μία πινελιά απόκοσμη.

Ο Μπράντον κατσούφιασε. Κατά κάποιον τρόπο, ο Μόρτε είχε αποτελέσει μέχρι και σήμερα ένα ιδιόμορφο στήριγμα. Κάτι που απεύχεσαι μεν να έχεις, μα που δίχως εκείνο δεν μπορείς να συνεχίσεις. Στην τελική, θα μπορούσε να παραδεχτεί μέχρι και πως τον συμπαθούσε. Η μέρα θα ήταν δύσκολη για εκείνον καθώς από την επομένη, θα έμενε εκτεθειμένος στη βορά των τραμπούκων. Ας ήταν.

«Πρέπει να μάθεις να ελίσσεσαι και ειλικρινά δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να σε μισούν όλοι. Είναι πραγματικά λυτρωτικό» του χαμογέλασε ο Μόρτε.

O Μπράντον δεν το είχε σκεφτεί ποτέ αυτό, ίσως γιατί είχε ανάγκη να γίνεται αγαπητός, σε αντίθεση με τον Μόρτε που δεν είχε ανάγκη κανέναν. Φυσικά δεν είχε ανάγκη ούτε καν τη Γκόστον. Ο κόσμος της Έμερφελ λειτουργούσε υπό το αυστηρό καθεστώς των Κουίλ και του Αρχιερέα Τζάρεθ, ο οποίος εκπροσωπούσε το μαύρο ράσο, κοινώς, τους Τοξότες. Σήμερα και καθώς ο Μπράντον και ο Μόρτε πλησίαζαν τα δεκαοκτώ, άρα και την ενηλικίωση, όφειλαν να επιλέξουν έναν επαγγελματικό προσανατολισμό και η αλήθεια ήταν πως αρκετοί επιθυμούσαν με λαχτάρα να υπηρετήσουν τον κόσμο της Έμερφελ ενάντια στο έρεβος και στα Παιδιά της Νύχτας. Φυσικά ο Μόρτε πίστευε πως απλώς επιθυμούσαν διακαώς να κυκλοφορούν με γελοίες στολές και κάπες, μόνο και μόνο για να λένε πως κάνουν μαθήματα στη Χρυσή Αυλή.

«Σήμερα είναι μέρα επαγγελματικού προσανατολισμού και μετά έχουμε το μάθημα της κοσμογονίας. Πιστεύω λοιπόν πως πρέπει να μείνεις. Ίσως με αυτόν τον τρόπο να σε προσεγγίσει ο Τζάρεθ ή κάποιος άλλος για σπουδές. Δεν γίνεται να φτάσεις στο σημείο των συμμοριών του δρόμου που τις κυνηγά διαρκώς η δικαιοσύνη να τις μαζέψει»

«Έχω την εντύπωση πως αυτοί όλοι, ζουν πολύ καλύτερα. Θα μείνω μόνο από κουτσομπολιό»

ΜΟΡΤΕ #SSBC24Where stories live. Discover now