Uyanir uyanmaz okula gec kaldigini anlamasiyla kosarak tuvalete gitti Jiang Jia.Yeni lise hayati ona heyecan vermesi gerekirken stres vermisti simdiden.Bu kadar az surede boyle guzel olabilmesine annesi de cok sasirmis olacak ki kizina harclik vermeyi unutup onun gidisini izledi.
Gec kaldigi icin duraga geldigi anda otobus geldi ama para meselesini kendisi de unutmustu.Bindigi gibi parasinin olmadigini farkedip ceplerini kontrol etmeye basladi fakat sakiz copunden baska bir sey bulamadi.Oflayip otobusten inmek uzereyken kolunu tutan bir el onu kendine cekti ve "Ben oderim JiaJia,sen gec iceri."dedi. Jia'ya bir tek yakinlari boyle seslenirdi,adini birak lakabini bile biliyordu bu yabanci adam.Jia bunu sorgulamak icin arkasini dondugunde kolunu tutanin ortaokuldaki gicigi oldugunu anladi.
Gulumseyerek kafasini one egdi ve bos olan ikili koltuklardan birine oturdu.Cok zaman gecmeden gicigi da yanina oturmustu.
"Iyiligimin karsiligi bu muydu gercekten?"
"Hic degismemissin Gu Ran,hala giciksin."
"Boyle bir yakisikli yanina oturmus,ustune ustluk otobus parani odemis.Ah be Jia, sansini kaciriyorsun."
"Sans bu demekse izninle sansiz olmayi tercih ediyorum beyefendi."
"Izin vermiyorum hanimefendi."
"Kusura bakmayin Gu Ran hazretleri,kizdirdim mi sizi?"
"Cok kizdirdin Jia,bi daha olmasin lutfen."
ikisi birden laf dalasina odaklanmisken okula yaklastiklarini farkedip ayaga kalktilar fakat soforun ani fren yapmasiyla,Jia'nin Ran'in kucagina dusmesi bir oldu.
"Sende haklisin Jia,boyle bir prensin ustune dusmemek zordur eminim."
"Of Ran of." diyerek ayaga kalkti ve otobusun acilan kapilarindan cikti Jia. Ran ise hiraz duraksadiktan sonra kapinin kapanmasindan korkup cabucak disari atti kendini.
