Okula girdiklerinde bir cok supheli bakisa maruz kaldilar.Buna dayanamamis olacaklar ki ikiside birden insanlarin dedikodularini dinlemeye calisirken bir kisi dedikodunun sesini biraz fazla kacirmisti.
"Baslar baslamaz mi gercekten?Ne ara tanistilar da sevgili oldular?"
Bunu duyan Jia konusanlarin yanina gitmek uzereyken Gu Ran'in onu cekmesiyle arkasini donup "Neden izin vermiyorsun,gidip onlara dogruyu soyleyelim."dedi.
"Inanmiyacaklarini bildigim
icin Jia,beni sevmedigini biliyorum ama az da olsa guvenemez misin?"
Gu Ran bu sozleri o kadar icten soylemisti ki Jia kafasini assagi yukari sallamaktan baska bir sey yapamadi.Artik gercekten bir cift gibi gozukuyorlardi.
Gu Ran'in aniden Jia'nin elini tutmasina Jia da herkes gibi sasirdi ve naptigini sormak icin kulagina yaklasti.
"Sencede bu biraz fazla degil mi?"
"Shht,sadece dediklerimi yap,pisman olmayacaksin."
"Pisman olursam,öldün bil Gu Ran."
Siniflarini ogrenmek icin mudurun odasina gittiler ve kader ya da tesaduf mudur bilmeden ayni sinifa dustuler.
Sinifa girdiklerinde artik daha az insan onlara bakiyordu cunku el ele tutusmalarindan sonra artik herkes gercekten sevgili olduklarina emindi.
Siniftaki bir cocuk butun sinif adina o soruyu sormak icin onlarin yanina geldi.
"Gercekten cikiyor musunuz."
"Ha-"
"Evet,1 yil oldu."
Cocugun daha fazla konusmasina izin vermeden yerlerine gectiler.
"1 yil ne Ran,bir de evliyiz deseydin."
"Neden olmasin?"
Ran'in devam eden gicikliklarindan usanan Jia etrafa bakinmak icin siniftan cikti.
