𝐏𝐚𝐫𝐞𝐧𝐭𝐬 | Hoodie x reader (TEXTING!)

Sevmese bile etkilesim versin bari amk

KRALİCEM<3

Kazuko
Ya ben ne yapayim bu cocukla
Hic siklemiyor beni
NEFRET EDİYO RESMEN BENDEN
YUZUME BAKSA SU

Jane
Bence fazla üstelediğin için görmezden geliyor
Çok fazla sıkma çocuğu

Kazuko
YA ELİMDE DEGİL AMA
Onunla muhattap oldugumda kendimi tutamiyorum
Yapisip birakmamak geliyo icimden amk

Jane
Ama böyle yaptığın için senden sıkılabilir
Aşıksın anlıyorum ama abartıyorsun çoğu zaman

Kazuko
Sen oyle diyince kotu oldum
İgrenc hissediyorum suan

Jane
Saçmalama iğrenç değilsin
Sadece aptalsın
Kendini sınırla onu demek istiyorum
Bırak o gelsin yanına seninle konuşmaya çalışsın

Kazuko
Gelmezki o benim yanima

Jane
Niye gelmesin
Bu çocukla aynı malikanenin içindeyiz tüm gün ve çoğu zaman görevlere birlikte gönderiyor Slender sizi
Azıcık kendine hakim ol sadece

Kazuko
Offf
Cildiricam ciddi anlamda ya
Sevmese bile etkilesim versin bari amk

Jane
Akşam dışarı çıkıp gezmeye ne dersin
Kızları da çağırıp hep birlikte vakit geçiririz

Kazuko
Cok iyi olur aslinda

Jane
Tamam o halde
Ben görevden dönüncem yedi gibi o saatlerde hazır ol çıkarız

Kazuko
Tamamdirrr

Genç kız telefonu kapatıp kenara koyduktan sonra derin bir nefes alıp arkasına yaslandı. Koridordan geçen Ben onun sıkıntılı halini fark edince yanına gelip saçlarını karıştırdı.

"Neyin var yine? Dertli dertli oturuyorsun."

Dizlerini kendine çekerek kafasını yasladı ve omuz silkti.

"Sence Brian'ı rahatsız ediyor muyum Benny?"

Ben bu soruyu beklemediği için şaşırmıştı ve duraksayıp tekrardan ona bakmaya başladı.

"Ne alakası var kızım niye rahatsız edesin ki."

"Bilmiyorum, sanki onu çok sıkıştırıyormuş gibiyim."

Ben nefses verip yanına yaklaştı ve saçını okşamaya başladı. Kızın bu konu hakkında ne kadar takıntılı olduğunun ve bu durumun onu ne kadar üzdüğünün farkındaydı.

"Böyle düşünme Kazuko, senden nefret edecek hali yok. Sonuçta bunun için bir nedeni yok yani."

Kazuko arkasına yaslanıp dolan gözlerini elinin tersiyle sildi ve ona baktı.

"Emin misin? Benden nefret etmiyordur değil mi?"

Ben gülümseyip kızın yanağını hafifçe sıktı.

"Eminim tabi. Aptal, böyle saçma sapan bir şey için ağlama bir daha."

O haklıydı, duygulanıp kendini üzmesinin hiçbir faydası yoktu. Derin bir nefes alıp yanaklarını sildi ve doğruldu.

"Haklısın, melankolikleşerek hiçbir yere varamam."

Ben gülümsedi ve tekrardan ayağı kalktı.

"Keyfinin yerine gelmesi için video oyunu oynayalım mı?"

"İyi bari oynayalım, her ne kadar sürekli kaybetsem de."

İkiside gülmeye başladılar ve oturdukları yerden kalkıp Ben'in odasına gittiler.

__________

kitabi unutmusum pu anasini