Delta benden uzak dur!

14

Taehyung

Doktorun söyledikleri ikimizi de derinden yaralamıştı.

Jungkookun hamile kalaması imkansızdı.

erkek alfalar nadirende olsa hamile kalabilirdi ama jungkook için bu imkansızdı rahmi yoktu yada anneliğe dair hormonları.

Karşısındaki delta bile olsa imkansızdı.

Günlerdir kimse ile konuşmuyordu içten içe oda istiyordu.

Minjung babasını görmediği için endişeliydi sürekli ve bu durum hepimizi üzmüyorduö

Elimdeki tepsiyi kenara koyup kapıyı tıklattım.

"Bebeğim benim kapıyı aç hadi"

Ses gelmemişti derin nefes aldım.

"Jungkook gel konuşalım böyle yapma "

Hala ses yoktu en ufak bir ses bile yoktu.

Kapıya yaklaşıp derin bir nefes aldım koku yoktu jungkookun herzaman topun bir şekilde kokan tatlı karamel kokusu yoktu.

Elimdekileri yere bırakıp sert bir tekme atdım kapıya.

Kırılan kapının ardında boş bir oda ve sadece bir not vardı.

Not

Hayatım boyunca eksikler ile yaşadım ailem hiç olmadı ama namjoon hyung ve jin hyung bana bir aile oldular.

Sen bana bir aile oldun taehyung ama bir kez olsun kendi ailemin olmasına bu kadar hasretken sana bir çocuk bile veremiycek kadar yetersizim.

Sana herşeyden daha çok aşığım taehyung sonraki hayatımızdada beni seçermisin.

Mührü bozdurmaya gidiyorum buna karışma minjunga iyi bak sana bir evlat veremedim belki ama onu üzme lütfen bu yüzden.

Sevgiler kim Jeon Jungkook

Elimdeki mektup vurulurken açık cama baktım kimse  tanrının kendisi bile jungkooku benden ayıramazdı.

Hızla kurt formuna dönüşüp camdan aşağı atladım deltamı serbest bıraktım öfkeliydi oda benim gibi.

Gelişmiş duyularım ile kıpırdayan rüzgarda savrulan yaprağın sesi bile kulaklarımdaydı.

Elimden geldiğince hızlı koştum ciğerlerim yanmaya başlamasını bir an bile umursamadan.

Namjoon ve jinin evine vardığımda kapının önünde ellerindeki nota baktıklarını gördüm kara haber tez yayılmıştı.

Jungkooku hisedemiyordum resmen başka bir ülkeye gitmiş olabilirdi.

Onu yanlız bırakmak benim hatamdı en başında.

"Taehyung sakin ol Daeguya yada busana gitmiş olabilir"

Namjoon konuşurken siyah gözlerimi ona diktim sadece.

"Fevri olma taehyung insan formuna dön"

Sadece hırlamıştım.

Jungkook

Bazen çaresizlik öyle birşeydirki iki dikili taştan bir avuç topraktan umut bekleriz bir çıkış yolu.

Henüz küçük bir çocukken doyamadığım ailemden koparak büyümüştüm ben.

Ailem orta gelirli belki biraz fakirdiler ama onlar benim herşeyimdiler.

Annem ve babamı araba kazası sonucu kaybetmiştim o günden sonra bana jin hyung bakmıştı daha sonra ise sevgilisi namjoon hyung kol kanat germişti.