0.4

520 20 1
                                    

.
.
.
.
.
.

"Günaydın " Diyerek içeri girdim aşırı uykum vardı

"Günaydınn! " Benim aksine aşırı enerjik olan efe'ye döndüm

"Ne bu enerji sabah sabah"

"Aşkım enerciiiii "

"Bu aralar dilan Polat storisi çok izliyor"

Hamza'nın dediği ile kahkaha attığım sırada babam masaya oturup kısa bir günaydın dedi yüzüne baktığımda bana döndü ama bişey demedi

"Abla bugün antrenmana gelsene aileler orda olucak "

"Olur" Zaten bi işim yoktu hazırlanıp evden çıktık

"Hamza kullanmak ister misin" Ehliyeti vardı

"Babam bişey demesin abla boşver"

Babam kattı birisiydi ve herşeyin herkesin mükemmel olmasını isterdi efe ve Hamza babamın yanında rahat değillerdi anahtarı Hamza'ya attıp havada yakaladı

"Ehliyetti süs için almadın ablacım zaten trafik olmaz bu saatte rahat kullanırsın"

Hamza gülümseyerek sürücü koltuğuna geçti bizde geçtiğimizde arabayı çalıştırdı son ses müzik eşliğinde eğlenceli bir yolculuk geçirmiştik arabayı park ettiğinde hamza arabadan indik gülerek antrenmanın yapıldığı kısma geçtik çoğu futbolcu gelmişti ısınıyolardı efe ve hamza da soyunma odasına geçtiler bende kenarda antrenman yapanları izlerken barışın el sallaması ile birçok göz bana döndü
Neye baktınız yarr-

Gülümseyerek el salladım aşık heralde

"Kimin için geldin barış mı? "

"Efendim"

"Kusura bakma direkt konuya girdim tuğçe ben Yunus'un sevgilisiyim"

Uzattığı eli gülümseyerek sıktım

"Karaca.Memnun oldum tuğçe ,ayrıca kardeşlerim için geldim efe ve hamzanın ablasıyım"

" Pardon genelde eşler ve sevgililer geliyor" Gülümsedim

"İlgili bir ablayım diyelim"  İlk defa gelmem dışında sorun yoktu bence

O sırada yanımıza gelen efe'ye baktım

"Ooo tuğçe abla naber ya " Diyerek sarıldılar birbirine demek ki tanışıyolar nasıl zeki bir insanım ama  bazen bu zekayla nasıl hayatta kaldığımı sorguluyorum

"İyi ablam senden"

"İyi Allah'a şükür tanıştınız mı siz ablamla"

"Tanıştık tanıştık " Hamza yoktu

"Hamza nerde"

"Kerem abi ile konuşuyor"

Kafa salladığımda diğer futbolcuların yanına ilerlediğimizde yunus ve Tugçe sarılmıştı omzuma atılan elle baktığımda Hamza'ya aitti boyu bende uzundu birazcık rahatlıkla kolunu atabiliyodu kereme baktığımda gülümsedim o da aynı gülümseme ile karşılık verdiğinde kalp ritmim hızlandı

Hayır ya aşık olamazdım yok bişey yok bişey

"Oo kahramanım gelmiş hoşgelmiş" Diyen yunusa gülümsedim

"Hoşbuldum yunus duydum ki yollarımı gözlüyomuşsun"

"Tabi kızım kırmızı halı sericektim de para yoktu"

"Biri yunusa zengin olduğunu hatırlattabilir mi" Herkes gülmeye başlamıştı

"Gerçekten tekrardan teşekkür ederiz karakola gitseydik kariyerimiz açısından da kötü olabilirdi " Diyen kereme uzunca baktım

"Katılıyorum" Ona destek olan barışla onlara döndüm

"Rica ederim sonuçta tuttuğum takımın oyuncuları tuttuklansaydı kim maçları kazancaktı evde savaş çıkardı valla herşey kendim için yani"

Dediğimle yunusun haykırarak gülmesi bir olmuştu ne yani yalan mı

Takımdakilerle baya anlaşmıştık onlar antrenman yaparken bizde tuğçeyle baya dedikodu yapmıştık Mertensin eşi ve oğlu da bize dahil olmuştu çok tatlıydıı yiycemm

Antrenman bitmişti soyunma odasının karşısında bekliyodum kerem çıktığında göz göze geldik saçları ıslaktı alnına dökülüyordu şuan ne kadar tatlı gözüktüğünü biliyor muydu acaba

"Nasılsın" Diyerek konuşmaya girdim utangaç bi insan değildim ama onun yanında lafları unutuyordum

"İyiyim sen " Gülümsedim

"Bende iyiyim bizimkiler içerde mi hala"

"Evet atışıyolardı" Güldüm

bana bakıyodu öhm saçlarına dokunmak istiyodum yaklaştım , bir adım daha ellerimi saçlarına götürdüm hiçbir şey yapmıyordu sadece dikkatle ne yapıcama bakıyordu düzeltiyor gibi yaptım çok güzeldi ellerimi yavaşca saçlarından çektim ellerimi gözlerimin içine bakıyodu çok güzel bakıyodu

" Böyle daha iyi"

Diyerek bir adım geri çekildim kızmış mıydı

"Şey kusura bakma ben birden dokundum ama-"

" Sorun değil yakışıklı görünüyor muyum bari"

"Evet " NE!

"yani hayır şey yani bu yakışıklı olmadığın anlamına gelmez susturur musun beni"

Kahkaha atmaya başladı

"Gülme"

Hala gülmeye devam ediyordu ve şuan aşırı utanmıştım rezil olmuştum ne var da dokunuyosam soyunma odasından çıkan kardeşlerim ve berkan bize anlamayan gözlerle bakıyolardı

"Gidebilir miyiz artık"

"Olur ama benim karnım çok aç "

" Efe sen ne zaman doydun ki"

"Alınıyorum ama abla "

Çantamdan arabanın anahtarını çıkartarak arabaya bindik keremin bakışlarını üzerimde hissedebiliyorum

"Siz kerem abiyle ne konuştunuz kerem abi baya gülüyodu"

"Hiç bişey"





         Karaca

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

         Karaca.akman: 🧋

Bu fotoğrafn yorumları kapatılmıştır.

Kerem Aktürkoğlu sizi takip etmeye başladı
NE!

Avukat / Kerem AktürkoğluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin