" Önemli değil, Sanji"
~~~
(Sonraki günün sabahı)
Sabah kalktım, etrafta kimse yoktu, dışarı çıkmışlardır diye düşündüm.
Sanji'nin kahvaltı hazırlamadan çıkmayacağını bildiğimden mutfağa baktım ama kahvaltı hazırlamamıştı, şaşırdım valla
Babama bakındım, odasındaydı.
" Baba şu korsanlar nerede? "
" Bilmiyorum kızım " Birşey saklıyor gibi konuşmuştu. Şüphelendim
Üstümü giyinip dışarı çıktım. İlk baş gemilerine bakacaktım, Usopp genelde kahvaltıdan sonra gemiye gider ve orada otururdu
Ama Usopp orada yoktu, bu cidden şüpheli bir durumdu
Küçük Glar köyümüzün her yerine bakmaya başladım. Yani sivillerin yaşamasına izin verilen kısımlarına
Ama yoklardı. Geriye tek bir seçenek kaldı; Korsanların işini bitirmeye başlamışlar.
Hemen köyün korsanlara ait olan kısmına gittim
Vardığımda zorlanmıyorlardı ama çok fazla kişi vardı
Tam Sanji'ye biri vuracakken engelledim
" Bensiz eğlenceye başlamışsınız, ayıp oluyor ama "
" Muhtarın kızını tehlikeye atamazdık, değil mi? " dedi Sanji
" Ben güçsüz değilim, merak etmeyin. "
" Ondan şüphemiz yok zaten " dedi Zoro ayağımı işaret ederek
Biz dovusmeye devam ederken biri geldi... Bu kişi....
ABİM!
Onu gördüğüm gibi eski anılarım canlandı
*Flashback*
" Abi! Bir daha dövüşelim. Bu sefer ben yeneceğim "
" Sky olmaz. İşlerim var, hem sen daha küçüksün beni yenemezsin"
Küsmüş gibi yaptım
Abim geldi ve kafamı okşadı,
" İleride eminim ki bir gün beni yeneceksin "
*Flashback End*
Diğer düşmanları umursamadan abimin yanına gittim
" Abi... Ne yapıyorsun sen? Sen...sen düşman mısın? "
" Ah küçük saf kardeşim. Hâlâ önüne gelen herkese güveniyorsun, değil mi? "
" Sen babama ihanet mi ediyorsun şuan? "
(Yok cnm öylesine iki bakam gidem demiş)
" Evet, yapamaz mıyım? "
Gözlerimden yaşlar boşalırken abime son güç dalıyordum
" Sen... Sen bunu nasıl yaparsın orsp! "
(Eh işte savaştılar Sky bir şekilde kazandı, duygusal anlar oldu vs)
~~~
Savaş bitmişti ve artık korsanlar yoktu
Abim ise... Onun savaştaki varlığından babama hiç bahsetmedim çünkü onu orada öldürdüm.
Sabah kalktığımda yine kimse yoktu
Etrafta her yere atılı olan Sanji'nin eşyaları gitmişti
Hemen gemiye koştum
Onlar gidiyordu hemde benden habersiz
Hayatımda aşık olduğum tek insanda şimdi gidiyordu
Geminin yanaştığı yer önce düzlük sonra ise dik bir dağ gibiydi
Dağ gibi olan kısma vardığımda aşağı atladım, Sanji'nin olduğu tarafa ( hani Gon iyileştikten sonra ilk kez Leo'yu gördüğünde üstüne atlıyor ya, ha işte o atlamadan)
" Beni tut geliyorum leğnn "
" Lan havadan domates mi atıyorsun bu nasıl geliştir " dedi beni tuttuğunda
Sanji'nin üstünden indim
" Veda etmeden mi gidecektiniz! Ayıp ayıp! "
" Seni üzmek istemediğim için ben söylemek istemedim " dedi Sanji
" Doğru bu seni muhtemelen son görüşüm... "
Luffy arkadan,
" Sende bize katıl! " dedi.
" Ben size ayak bağı olmaz mıyım? "
" Güçlüsün kızım ne ayak bağı olması, estağfurullah " dedi Zoro
" O zaman ben aileme söyleyip giyecek birşeyler almaya gidiyorum. Beş dakikaya gelirim"
Tabi nereden bilecektim ki olanları
~~~
Çok güzel yerde bitrdim PUHAHAHHAH
Hade byeeee
