1.SAHAF

18 8 4
                                    

...Nefes nefeseydim, yolcu almayan taksiciler yüzünden okula kadar koşmak zorunda kalmıştım.Normal şartlarda geç kalmamı bu kadar önemsemem ama ilk ders deli tayyar' ın dersiydi ve bir kez daha geç kalırsam dersinden geçmem mümkün değildi.
Çatlak adam...

"Bakıyorum yine maraton koşmussun"

"Bakıyorum sende dalga geçmek için yollarımı gözlemişsin devEmre"

"Kızım şöyle demesene bana"

"uff emre yürü! geç kalmadım ama senin yüzünden geç kalacağım."

Emre ile yetenek sınavı için gittiğim kursta tanışmıştık ve iki senedir güzel sanatlar fakültesinde beraber okuyoruz kısa sürede çok yakın arkadaş olduk.

"ohaaa Zülal Zülal Zülal"

Emre hem beni sarsıyor hem kolumu yumrukluyor hem de bir yere odaklanmış şaşkın şaşkın bakıyordu.Kafamı odaklandığı yere çevirince anladım, yeni kurbanimiz vatana millete hayırlı uğurlu olsun.

"kızım bu taş , bu meteor, bu başka bir olay, bu neggg"

"Emre kolum çürüdü kes vurmayı"

"Zülal Allah'ın varsa bunu bana ayarlarsın"

Emre'yi sürüyerek yerimize götürdükten sonra ders başladı.Emrenin yeni aşkı dışında sıradan bir gün geçirdikten sonra okul çıkışı çalıştığım sahafa gittim.Necmi amca hazırlanmış beni bekliyordu.

"Geldin mi kızım ben de seni bekliyordum."

Her gün ben geldikten sonra hastanedeki eşinin yanına gider ona kitap okurdu. Doktorların, uyanacagına dayir umudu yoktu ama o hiç vazgeçmiyordu . Aşk böyle bir şey miydi?

"Geldim amca çıkıyor musun hemen"

"Evet kızım geç kalmak istemem."

Her zaman aynı saatte karısının yanında olur.

"Tamam amcacığım burası bende merak etme , görüşürüz."

"Şüphem yok canım kızım,görüşürüz."

Resim çizmekten vakit bulduğum zamanlarda genelde kitap okurdum bu yüzden burası bana göre bir cennetti.
Bir kaç gelen gidenden sonra nihayet yarım kalan kitabımı alıp okumaya başladım.
Gözlerim yanmaya başlayınca kitabı bırakıp saate baktım . Akşam 22.20
Yaklaşık yirmi dakika önce sahafi hapatmam gerekiyordu .Hemen ayaklandım on dakikada sahafı kapatıp çıktım.

Sonbahar olmasına rağmen yaz havası vardı.Biraz yolu uzatıp havanın tadını çıkaracaktım.

okuduğum kitabı düşünerek aptal gibi sırıtarak yürüyordum.

Birden bileğime dolanan parmaklarla hızla ara sokağa çekilip ağzım kapanınca şok olup donup kalmıştım.

Noluyor lan yaz dizisinde miyiz alooo kendine gel.

soluk soluğa kalmış adam kulağıma eğilip

"korkma sana zarar vermeyeceğim peşimde birileri var ve pek dost canlısı sayılmazlar.Lütfen bağırma ve beş dakika bana yardımcı ol"

Oldu paşam...

SAHTE TABLOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin