KÜÇÜK PLATONİK

O GÖZLERİN SAHİBİ

Gözleriyse evet gözleriyse muazzamdı.
***
Ben onun gözlerine takılı kalmışken o bedenimi iyice süzdü. Sonra gözleriyle korkutmaya çalışırmışçasına "ufaklık senin burada işin ne " dedi. Bu sefer ben onun üzerini süzmeye başlamıştım ve bir anda lacosunda takılı kaldım. Elleriyle yüzümü sıkıştırarak kendine bakmamı sağladı. "Sana bir soru sordum ufaklık" o an şaşkınlığımla biraz daha duraksasam da "Okula gidiyorum " cevabından farklı bir şey diyememiştim. Bu sefer hızlıca üzerimi bir daha süzdü ve "Bir daha seni burada görmeyeyim sen de bizi görmedin değil mi?" dedi. Kafamı olur anlamında salladıktan sonra elini çenemden çekti.Ben şaşkınlıkla ona bakarken arkadaşlarından biri "Hadi Baran biz bunları hallettik,gidelim"dedi. Bana keskin bakışlar atarak sırtını döndü ve hiç bilmediğim bir sokağa girdi. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi ani atışlarda bulunuyordu. Kalbimin bu denli atması korkumdan kaynaklı değildi bunun farkımdaydım.
Kalp atışlarımı ve soluğumu düzene sokmaya çalıştıktan sonra okula geç kaldığım beynimin her köşesinde yankılanmaya başladı.Az önce yaşadıklarımı düşünmemeye çalışarak bu sefer soluğumu koşuşumla hızlandırdım. İster istemez düşüncelerim dağılıyordu. Onunla yani Baran la aynı lisedeydik. Benim onunla aynı okulda olduğumu bilmiyordu serbest olmamdan kaynaklı olacak ki bunu tahmin etmemiştir. Zaten tenefüste tek arkadaşım Beren'le sınıfta saçmalamaktan başka bir şey yapmadığımız için okuldakilerin bizden haberi bile yoktur.Kendi kendime düşüncelerimden arınıp okulun kapısından içeri girdim.Tahmin ettiğim gibi herkes dersteydi.Derse tam tamına 15 dk geç girecektim.
Okul binasından içeri girdiğimde birkaç erkek sesinden ve matematikçi Haldun hoca dışında hiç bir ses yoktu. Koridordan gelen erkek sesleri birden çok tanıdık gelmişti. Çok fazla duymamışım ama beynimde yer edinmiş bir ses gibi. Bu tanıdık gelen sesin ,her ne kadar derse daha da geç girecek olsamda sahibini bulmalıydım.
Koridorda seslerin daha yüksek geldiği noktada bir anda duraksadım.Bu ses Baran 'ın sesiydi. Az önceki kavgadan söz ediyorlardı sanırım."Gören oldu mu?" diye sordu sesi oldukça tok olan. Baran "Biri gördü gibi ama tam olarak kavgayı gören olmamıştır." "Kim gördü ki senin konuştuğun kız mı?" "Gördüyse tek o görmüştür zaten o ufaklıktan da hiçbşr şey olmaz zaten" dedi Baran. İster istemez bana ufaklık demesine bozuluyordum.Acaba kaçıncı sınıftı bizim dönemden olmadığını biliyordum sadece. Telefonumun saatine baktığım an gitmem gerektiğini tam olarak anladım.
Merdivenlerden hızlı hızlı çıkarak en üst katta bulunan sınıfıma doğru gittim. Daha önceki gibi yine yanlış bir şubeye girmek istemediğim için bir kez daha baktım evet 9\A ydı.Sınıfın kapısını çaldım ve içeri girdim.Sınıftakiler her zamanki gibi "Ooo" demeye başladılar.Hepsine aynı anda kaş göz işareti yaptıktan sonra hoca "Geç bakalııım Derin,yok yazıldın ama"dedi."Tamam"dedim ve beni bekleyen arkadaşımın yanına oturdum."Hep geç gelirdin ama hiç bu kadar geç gelmezdin kanka ,noldu"dedi. "Dur kanka teneffüste anlatırım"dedim baştan savarcasına. Tam bir şey diyecekti ki hoca Beren 'e sayfa 42 yi açıp okumasını söyleyince önüne döndü ve okumaya başladı. Bense kafamı sıraya gömüyordum.