Annem ve babam bir telaş içerisindeydi. Bir şey söylemek istiyor ancak cesaretleri yok gibiydi.Abim de ne olduğunu anlamış deildi ,yinede sormak istedim. Abi annemlerin neyi var?"Bilmiyorum ki Eylül.Emin ol senin kadar bende merak ediyorum"dedi. Bizim ailemizde hiç bir şey gizli saklı kalmazdı.Ne olursa olsun birbirimizden asla bir şey saklamazdık.Biraz sonra yardımcımız Hafize Hanım seslendi"sofra hazır" Ellerimi yıkayıp masaya oturdum.Hafize Hanım çorbalarımızı koyarken babam söze başladı. "Eylül seninle birşey konuşmak istiyorum ama nasıl başlamalıyım bilmiyorum". "Seni dinliyorum babacım". Annemin gözleri dolmuştu.Anlam veremiyorum bir problem mi var?Babam sözüne devsm etti"Bak kızım bebekken yeriştirme yurdundan aldık"İşte o an herşeyi anlamıştım Gözlerimden iki damla yaş döküldü. Babam devam etti."Ama biz seni Kayra'dan hiç bir zaman ayırmadık" Gözüm bir an abime kaydı Gözleri dolmuştu.Ancak ağlamamaya kararlı bir ifadesi vardı.Başımı tekrar babama çevirdim
"Biz seni hep varlık içinde büyüttük.Sevgiyi saygıyı çok iyi öğrettik.Şunuda asla unutma ki biz senin aileniz"
Sonra annem konuşmaya başladı"İlhan söyleyecekletin bittimi?" Babam"Evet Nihal'cim bitti" "Bak kızım ben sana sadece anne deil arkadaş ,sırdaş oldum.Yarın İclal Hanım ve Yetkin Bey gelecek Seni tanımak için.".
Beni götürmeyecekler deil mi?
Abim araya girdi "Hayır buna asla izin vermiycem"O sırada gözünden bir damla yaş döküldü.
"Odama gidebilir miyim?"
Babam"Elbette"
Merdivenleri ikiser ikişer çıkarken gözyaşlarımı serbest bıraktım.Kapımı sertçe kapatıp kendimi yatağıma attım.Yıllarca ailem bildiğim insanlar meğer benim ailem deilmiş!!
Peki bunu neden yıllarca sakladılar?Neden birden ortaya çıktı bu İclal Hanım ve Yetkin Bey? Bunca yıl aramadıkları kızları şimdi mi akıllarına geldi? Sesli bir şekilde bağırdım"Neden neden ha neden?"Bu sırada abim odama girdi.Bsktı sadece baktı sonra da sıkı sıkı sarıldı bırakmak istemezce sonra yanıma yattı.Uyuya kalmışız.Uyandığımda 22.08di.Acıkmıştım.Abimin yanından yavaşça kalktım.Sessizce kapıyı açtım ve alt kata indim.Başımı oturma odasına uzattım .Gözlerim annemi aradı.Başımı biraz daha çevirdimde annemi ve babamı buldum.Şöminenin önüne oturmuş ağllıyordu annem.Saçı ,başı dağılmış kendinden geçmişti.Babamında annemden farkı yoktu ama güçlü durmaya çalışıyordu.Hep böyleydi güçlü durmaya çalışırdı ki zaten babam Bende güçlü durma huyumu ondan almıştım.Hayır olamaz.Ben onun öz kızı deilim ki.Ancak ondan öğrendim diyebilirim.Gözlerim doldu.Daha fazla dayanamadım ve mutfağa geçtim.Hafize Hanımda bir ayrı mutsuzdu.Beni görünce "acıktın mı ben hemen bir şeyler hazırlarım Eylül'cüm." "Bende yardım edeğim sana "5 dk sonra her şey hazırdı.sandalyeme oturdum.Patateslerimden bir tane aldım.Tam ağzıma götürecektim ki omzumda bir çift el hissettim.Arkams dönüm baktığımda abimle karşılaştım.
"Hem yanımdan kalk git hem de benden habersiz patates kızartması ye bide ketcaplı yandın kızım sen!
"Ama abi çok güzel uyuyordun"(yalan her zaman deli gibi yatar)".
"Ah evet biliyorum Eylül""Hafize hanım bana biraz patates koyarmısın?"O sırada annem ve babam da mutfağa geldi.Hala annem ve babam diyorum nasıl alışıcam ben?Nihal anne ,İlhan baba mı diyicem hayır asla buna alışamam.Hep beraber patates kızartmsı yedik.Hafize Hanım da bize eşlik etti.Doyduğumu anlayınca kalkıp ellerimi yikadım.Sonra odama çıktım.Cantama coğrafya,fizik,tarih ve ingilizce kitaplarımı koydum.Geceliklerimi giyip kendimi yatağa attım.Telefonumu elime alıp gelen aramalara baktım Ege tam 7 kez aramış.Bir de mesaj atmış"Eylül bir problem mi var?müsayit olunca mesaj at tamam mı ?çok merak ettim seni "diye.Saat 23 15 daha uyumamıştır diye düşünerek mesaj attım."Ben iyiyim merak etme okulda görüşürüz iyi geceler"Güneş de mesaj atnpmış ama ona cevap vermedim iki saat bırakmaz.Acaba yarın neler yaşıyacam diye düşünürken uyuyakalmışım.Sabah uyandığımda saat 07.15ti.Elimi yüzümü yipıkadım sonra da sarı okul formamı giyidim.Çantamı da alıp aşşarıya indim.Sandalyeme oturdum arkamdan annem ve babam da geldi.Abim daha ayılamamış resmen ayakta uyuyordu.Annem söze başlad"Annecim bak bu gün İclal Hanımlar gelicek istersen gitme okula."Gidicem anne ancak öyle dağıtırım kafamı."annem sadece başını salladı.Sonra da "sen bilirsin annecim " dedi.Babam "Hazırsan gidelim" dedi
"Dişlerimi fırçalayıp geliyorum"
"Arabadayım" saçlarımın bir kısmını sağ tatafıma aldım.dişlerimi de fırçalayıp banyodan çıktım.Kırmızı ,beyaz,siyah desenleri olan nike ayakkabımı giydim siyah ceketimide elime aldım ve evden çıktım.Arabamız Mercedes ve cok rahattı.Yol boyunca hiç konuşmadık.Okula geldimizde babsmın yanına bir öpücük kondurdum ve aranbadan indim.
Ege ve Güneş beni sınıfta bekliyorlardı.Sınıfa girince Ege koluma yapıştı ve Güneş'in yanına oturttu.Onlara her şeyi teket teker anlattım.İkiside şoktaydı ama gerçekti acı ama gerçek.Yerimden kalkıp tuvalete doğru koşmaya başladım.Güneş'te peşimden geldi.Oda benim kadar kötüydü.Dalgalı saçları karışmıştı.Canım arkadaşım2 yaşından beri arkadaşım.Zil çaldı,sınıfa doğru gittik Kolidorgaki herkes bana bakıyordu ben daha önce hiç okulda koşarak bir yere gitmemiştim hiç gözlerimin altı şiş de gelmemiştim.Sınıfa girdik hemen arkadan da öğretmenimiz ilk ders coğrafyaydı ve cok sipıkıcıydı aslında bu gün okul çok sıkıcıydı.Eve geldim hemen duşa girdimSonra da kelebek desenli elbisemi giyidim ayağımada pembr sandaletlerimi.Mutfağa indim Hafize Hanım kek , kurabiye, sarma,poğaça vb.şeyler hazırlamış. Ben onlara bakarken kapı çaldı...
