Hafize Hanım kapıyı açtı.Onları içeriye davet etti.İclal Hanım uzun boylu,sarışın,zayıf ve hoş bir kadındı.Yetkin Bey ise kumral ,kahverengi gözlü,uzun boylu ve yakışıklı deilde bir çekiciliği vardı.Beni yörünce çok sevindiler.Oysa ki ben onları hiç sevmedim.Hemen annemin yanına geçtim(Nihal).İclal. Hanım bunu aldırmayıp bena sarıldı.İstemeyerek bende ona sarıldım.Yetkin Bey "merhaba Eylül'cüm" dedi.Sonra hep birlikte misafir odassına geçtik.Ben annemin yanına geçtim.Tabi ki ilk günden onların yanına oturmıycam.
İclal Hanım"Eylül'cüm nasılsın?"
"İyiyim Teşekkürler.Siz nasılsınız?"
İclal Hanım"Bizde iyiyiz"Yetkin Bey söze başladı.
"Eylül biz seni hiç bir zaman yurda vermek istemedik.Ancak biz o zaman nişanlı bile deildik ki.Bir gün annen beni aradı.
Ne? O benim annem deil!!(iç ses)
"Hamile olduğunu söyledi.Kavga ettik.Bebeği aldırmasını söyledim.Ama o bana canımdan bir parça aldırmam,sen olsanda olmasanda dedi.Ben de onu uzun bir süre ne aradım ne sordum."dedi Bir süre sesizlik oldu. İclal Hanım söze başladı
"O süre zarfında sen doğdun.Ailem beni reddetti.Bir başıma kalmıştım.Sana bir ay boyunca bakabildim.Daha sonra seni yetistirme yurduna vermek zorunda kaldım.Çünkü sana bakacak param yoktu.Hiç istemedim ama mecburdum.2 yıl önce Yetkin tekrar karşıma çıktı.Ona her şeyi anlattım.Oda kendisine bir şirket kurmuş Yücel Yapı duymuşsundur.Sonra seni verdiğim yurdu aradık.Ben yıllarca Bursa da yaşadım. Buralar çok deişti tabi. Sonunda bulduk seni. 2 gun önce de Nihal Hanım' ulaştık."dedi.
Soktaydım.Ne yapıcağımı bilmiyordum.
