"អឹក...ដោះលែងខ្ញុំទៅ...ហុឹក"កម្លោះតូចងើយមុខមកមើលទៅនាយកម្លោះម្នាក់ទៀតជាអ្នកចាប់ចំរិតគេមកដូចគ្នាធ្វើអោយគេមិននឹកស្មានថាជាមនុស្សបែបនេះសោះ
"ហឹស!!ងាយពេកហើយ...ខ្ញុំចំណាយពេលច្រើនណាស់ដើម្បីបានឯងមកហើយហេតុអីខ្ញុំត្រូវដោះលែងឯងនោះ"នាយកម្លោះញញឹមចុងមាត់ក្រោយឮសម្ដីសុំអង្វររបស់នាយតូចដែលសុំអោយខ្លួនដោះលែងបើចាប់មកហើយត្រូវលែងវិញដដែលគេចំណាយកម្លាំងចាប់មកធ្វើអី?
"លោកចង់បានស្អីពីខ្ញុំទៀត?ក្រែងលោកដោះលែងខ្ញុំហើយមិនអញ្ចឹងហើយលោកចាប់ខ្ញុំមកធ្វើស្អិទៀត...ហឹក...ចង់បានស្អីអោយប្រាកដ?!"
"ដើម្បីអោយឯងបាននៅក្បែរយើង...ជីវិតឯងជារបស់យើងក្រែងយើងប្រាប់ឯងហើយមែនទេថាបើរត់គឺរត់អោយឆ្ងាយពីយើងកុំអោយយើងចាប់បានអោយសោះ"
"ចាំទុក!ឯងជារបស់យើងរបស់យើងតែម្នាក់គត់គ្មានអ្នកណាមានសិទិ្ធសូម្បីតែប៉ះសរសៃរសក់របស់ឯង"នាយងើបពីសាឡុងដើរសំដៅមករកនាយតូចកម្លោះដែលគេដាក់ឃ្នោះជាប់នឹងគ្រែគេងនោះព្រមទាំងចាប់ច្របាច់ថ្ពាល់នាយតូចខ្លាំងៗ
"អឹក...លែង....អឹម"នាយតូចព្យាយាមប្រើកម្លាំងទាញដៃគេចេញនឹងរុញច្រានគេអោយទៅឆ្ងាយពីខ្លួនតែក៏មិនបានផលបែរជាត្រូវនាយកម្លោះចាប់ក្រសោបថ្ពាល់ទាញមកថើបបឺតជញ្ចក់បបូរមាត់ខ្លួនភ្លាមៗ
ចំណែកឯអ្នកដែលត្រូវគេចាប់បឺតនោះក៏ព្យាយាមរើដៃតូចទាំងពីរក៏ព្យាយាមរុញច្រានក្ដិចគក់ដើម្បីអោយគេលែងខ្លួនតែកម្លាំងទាំងប៉ុន្មានក៏រសាត់ព្រោះតែថប់ដង្ហើមដែលត្រូវគេចាប់បឺតជញ្ចក់មិនអោយដកដង្ហើមរួច
"ហា៎...នេះជាការប្រមានហើយកុំគិតចង់រត់អោយសោះបើមិនចង់ត្រូវថ្នាំខ្លាំង"ក្រោយឃើញថានាយតូចលែងរើហើយនោះនាយកម្លោះក៏លែងវិញព្រមទាំងបោះពាក្យសម្ដីអោយគេបានដឹងឮហើយនាយក៏ដើរចេញទៅខាងក្រៅព្រមទាំងមិនភ្លេចចាក់សោរពីក្រៅទុកអ្នកខាងក្នុងអង្គុយទួញសោកតែម្នាក់ឯង
____________________
សុនចៃម៉ៃខាធុកឃុន?
បើមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍ចង់អានច្រើនខ្ញុំនឹងចាប់ផ្ដើមសរសេរណាជួយcmtប្រាប់ផងណាហើយបើចង់ប្ដូតួអាចប្រាប់បានដូចគ្នា💕
Note: នេះជាសាច់រឿងសរសេរឡើងមកពីការស្រមើស្រមៃរបស់ខ្ញុំហើយក៏សូមអភ័យទោសបើមានពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យនៅក្នុងនេះ។
អគុណច្រើន!!
By: KHEH 🌷💗
