Soukoku One Shot

Yetiş Chuuya!

deryamania' nın isteği!

-

Dazai Kunikida' yı çok fena kızdırır ve ona yardım etmesi için Chuuya' ya koşar.
-

"NEREDE O!"

Kunikida resmen burnundan soluyordu. Hepsinin alışmış olduğu üzere Dazai yine onu kızdırmıştı ama daha farklı bir şey vardı... Kunikida hiç bu kadar sinirli olmamıştı. Dazai çok kötü bir şey yapmış olmalıydı. Tüm ofis çalışanları tek bir ses bile çıkarmadan ona bakıyordu. Ranpo hariç elbette, o elindeki lolipopu yemekle uğraşıyordu.

"Atsushi-kun!" dedi Kunikida birden Atsushi' ye dönerek. Atsushi yerinden sıçramıştı. "E-evet Kunikida-san!" dedi korku içinde.

"Dazai nerede?" dedi Kunikida ciddiyetle. "Sana söyledi mi yoksa sen mi onu saklıyorsun?"

"Elbette hayır! Onu bugün hiç görmedim." dedi Atsushi korku içinde. "Onu hiçbirimiz görmedik. Sahi size ne yaptı?"

"Defterimi bulamıyorum!" dedi öfkeyle. "Hiçbir yerde yok! Kesinlikle o almış olmalı! Onu bulduğumda onu bir kağıt gibi buruşturacağım!" dedi ve öfkeyle ve kapıyı çarpıp çıktı.

Atushi hemen telefonuyla Dazai' yi aradı. Arama reddedilmişti. "Umarım Dazai- san iyidir." dedi telefonu kulağından çekerek.

"Merak etme Atsushi, Dazai-san mutlaka bir yerden çıkar, Kunikida-san' ın siniri o zaman kadar geçer." dedi Tanizaki gülümseyerek.

Atsushi başını salladı. "Evet, muhtemelen öyle olur."

Ama olmadı.

Evet, Kunikida' nın siniri yerini endişeye bırakmıştı fakat Dazai ortada yoktu. Atsushi ve diğerleri iyice endişelenmeye başlamışlardı. Başına bir bela aldığını düşünüyorlardı.

Halbuki Dazai' nin keyfi oldukça yerindeydi.

-

"Seni ne kadar da düşünen arkadaşın varmış Dazai." dedi Chuuya, elindeki telefona yeniden gelen aramayla telefonu tamamen kapatmıştı. "Neden bu kadar kaçıyorsun ki?"

"Kunikida' yı bilmiyorsun." dedi Dazai homurdanır bir sesle. "Bu sefer yapmadığım bir şey için bana çok kızgın!"

"O bile sana mesaj attı, bence o kadar da kızgın değil." dedi Chuuya telefonu kenara koyarken. Küllüğün kenarında duran sigarasına uzandı. "Ayrıca ben koruma köpeği değilim!"

"Koruma kısmını bilmem ama diğeri kesin." dedi Dazai gülerek.

"Lan!" Chuuya sigarasını dudağından çekip dumanı kucağında ona yatan Dazai' ye üfledi.

Dazai yüzünü buruşturduğunda gülmüştü. "Sigara dumanından nefret ediyorum." dedi Dazai homurdanarak. "Ayrıca sadece stresliyken sigara içtiğini sanıyordum."

"Hatırlıyorsun demek." dedi Chuuya hafif bir şaşkınlıkla. "Stresliyken ve seni sinir etmek istediğimde içiyorum."

"Elbette hatırlayacağım! O kadar yıl sana katlanmak kolay değil." dedi Dazai sırıtırken.

Chuuya homurdandı ve sigarayı söndürdü. "Sen bir de benim halimi düşün."

Ardından ikisi de sessiz kalmışlardı, Dazai Chuuya' ya yaslanmak yerine ona dönüp sarılmaya geçmişti. Chuuya uyumak istediğini fark ederek elini Dazai' nin saçlarına attı. Dazai yüzünü daha çok Chuuya' ya gömdü.

Sessizliği bozan Chuuya' nın telefonunun çalması olmuştu. Chuuya kimin aradığına baktığında kaşlarını çattı, bilinmeyen bir numaraydı, telefonu açtı. "Alo?"

"Chuuya-san, benim Atsushi!" dedi Atsushi, Chuuya telefonu hoparlöre aldı hemen.

"Telefon numaramı nereden buldun?" dedi Chuuya homurdanarak.

"O kısım önemli değil, Dazai-san sizin yanınızda mı?"

"Buradayım Atsushi-kun!" dedi Dazai, "Kunikida-kun hala bana kızgın mı?"

"Dazai-san! Sonunda size ulaşabildi-" Bir gürültünün ardından telefon el değiştirmişti. "DAZAİ! SEN NEREDESİN? DEFTERİM NEREDE!?"

"Defterin bende değil Kunikida-kun." dedi Dazai surat asrak. "Onu almadığımı sana söyledim."

"Sen almadıysan kim aldı!?" dedi Kunikida şaşkınca.

"Yeleğinizin cebinde!" Bu ses Ranpo' ya aitti.

Kunikida yeleğinin iç cebini kontrol etti. Defteri oradaydı. "Bunu neden daha önce söylemedin Ranpo-san?"

"Sormadınız ki!" dedi Ranpo. Dazai buna koca bir kahkaha atmıştı.

"Sizin ofis tam bir sirk." dedi Chuuya gülerken.

"Dazai, kimin yanındasın?" dedi Kunikida, ses tanıdık gelmişti.

"Senden dayak yememek için Chu' ya kaçtım elbette." dedi Dazai dudağını büzerek.

"Defterimi almış olsaydın, seni kimse elimden kurtaramazdı." dedi Kunikida.

"O kadar da emin olma." dedi Chuuya hemen, "Dövüşte beni kimse yenemez."

"Neyse ne! Önemli olan Dazai' nin ve defterin bulunmuş olması!" dedi Kunikida. "Yanımıza çabuk gel.

"Hayır, gelmiyor." dedi Chuuya, Kunikida konuşacağı sırada "Bay!" dedi ve telefonunu tamamen kapattı.

"Ne oldu Chu?" dedi Dazai, gülümsemesini saklamaya çalışmıyordu bile. "Beni bırakmak istemiyor musun?"

Chuuya hemen Dazai' yi kendine daha çok çekti. "İzin günümde biraz rahatlamak istiyorum o kadar." dedi gülümserken.

Dazai bunun ne demek olduğunu gayet iyi biliyordu...

---

Bölüm Sonu

One shot fikirlerinizi bekliyorum!