Breathe taking

Simula

When Angelita Lim said.
" I saw that you were perfect, and so I loved you. Then I saw that you were not perfect and I loved you even more." I must say that it was halfway true. Why? It's because for some people they would loved you right away thinking you were perfect, but after knowing your flaws they would live you as if you were nothing.

" Ano ba Jane! Ano gusto mo pa ba tong Gina gawa mo?! Kasi Kung hindi mabuti pa mag pahinga ka nalang mona."

"Jayson, hindi mo na iintindihan." Mariin Kong sagot habang Dina dampot ang mga kalat ko na dalawang araw Kong hindi nilinis dahil hinayaan ko ang sarili Kong  maging malungkot nang ilang araw.

"Hindi talaga kita na i-intindihan! Anong gagawin mo? yung mga fans mo ilang araw ng nag iintay ng update!"

" Sabihin mo I'm doing something! Na may problema ako. Na out of the country ako."

" Naririnig mo ba ang sarili mo? Gusto mong mag sinungaling ako kahit na andito kalang naman sa condo mo" huminga ng malalim si Jayson at hinarap ako.

" Sabihin mo nga sa akin, ano bang nangyayari Sayo?"

"Jane, sabihin mo saan ang masakit?" Mahina niyang Turan sa akin, binigyan ng mga tingin na para bang Isang kalabit lang ma babasag ako.

Ayoko na. Ang sakit na! Ang bigat bigat na. Pinahiran ko ang mga luhang tumulo sa pisngi ko. This time I let Jayson see my weakest side.

"N-na kita Ko na si m-mama" pa utal utal Kong Turan dahil narin sa pagiyak ko. " May bago na pala siyang pamilya?" Ngumiti ako Pero ang mga mata ko Kay nag susumigaw ng pagud.

"A-anong sina Sabi mo? Si aling Lena nakita mo?" Humak bang si Jayson gustong lumapit sa akin.

Pinahiran ko ang Luha ko. "Sa ano, Sa Isang coffee shop, diyan malapit sa mall may bagong coffee shop kasi. Trinay ko baka magandang tambayan habang nag susulat." Pinilit Kong pasiglahin boses ko. "Nakita ko may kasamang babae siguro sampong taob Agwat sakin"

Lumapit si Jayson sa akin at hinawakan ang kamay ko. " Anong naramdaman mo? Gusto mo ba mag bakasyon ka mo na?"

I looked at his eyes. I don't want him to petty me.

" Gaga! Kanina gusto mo mag sulat na ako" I made the atmosphere light.

" Di ko kasi alam. Kung sinabi mo Sana sa akin agad Edi Sana nasamahan kitang maging malungkot."

Tinig nan ko siya. " Jayson, " inangat niya ang kanyang mukha. " Bakit?" Tanong ni jayson.

" Hindi ko na kayang tapusin ang libro" there I said it.

Writing a story was my passion. I made friends because of writing the different plots.

Umopo ang sa sofa at sinapo ang mukha. " Ayuko ng mag sulat ulit, sa tuwing sinu subokan Kong tapusin wala akong ibang Gina gawa kundi umiyak lang ng umiyak." Pina hiran ko ang Basa Kong pisngi. " Ayuko na pagod nako sa lahat."

Lumapit si Jayson sa akin at niyakap ako. Hinayaan Kung maging mahina ang sarili ko sa bisig ng kaibigan ko.

Ilang minuto kaming ganoon hanggang sa humopa narin ang aking Pag iyak.

" Jane, hindi ko Ihh sasarado ang pintuan para sayo. Alam kung kaya mong sumulat ulit. Mag bakasyon ka pilitin mong maging okay Pag balik mo rito. Wag Kang mag alala hihintayin namin ang Pag balik mo."

Ngumiti ako sa kanya " bakit ba gusto mong tapusin ko yung story?"

"Gaga reader mo kaya ako kaya Isa ako sa na iinis Sayo kasi nasa magandang part na Sana tayo ihh."

"Salamat Jayson. Wag kang mag alala sa Pag balik ko tatapusin ko ang nasimulan ko." Huminga ako ng malalim at tumayo. " Sa ngayon bubouhin ko mona ang sarili ko".