♀ Her yönden mütevazı bir restaurantta midemdeki gurultuları bastırıyordum. Yani kendime bir yemek ısmarlayarak şımarıyordum başka bir deyişle. Yalnızdım evet, çünkü ben yalnızlığına aşık biriydim. Tüm gün başından geçenleri birbirine anlatan arkadaş grupları, büyük aile yemeklerine teşrif etmiş aile bireylerinin sohbetleri, çiftlerin yemekten ziyade birbirlerini yiyecekmiş edalı bakışmaları falan filan hiçbirini gözüm görmüyordu çünkü ben sadece yemek yiyordum. Derken...
Ben yaşlarda bir gencin restauranta girdiğini farkettim ama kapıdan kim girse gözüme ilişirdi zaten, bir şey olduğu yoktu yani. Yemeğime devam ettim.
♂ Hem mideme hitap eden hemde cüzdanımı zorlamayacak bir mekana girmiştim. Açtım ve önünden geçerken gözüme ilişen lezzetler acayip iştah açıcı bir görüntüdeydi. Hem yemeklerin görüntüsü hem de fiyatları beni sürekli müşterisi yapabilirdi buranın. Bir masaya geçtim ve menüyü hızlıca gözden geçirip garsona siparişi verdim. Menüyü geri uzatıp teşekkür ettim ve işte o an...
Masamın tam çaprazımda oturan ben yaşlarda yemek yemekte olan bir genç kız gözüme ilişiverdi. Üzerinde durulacak bir mevzu değildi, sadece yalnız yemek yiyor oluşu bir anlığına dikkatimi çekmişti ama bir dakika sanki o da bana mı baktı az önce daha neler artık. Belki biriyle gelmiştir lavaboda falandır ya da belki de o da benim gibi yalnızlığına aşık biriydi. Herneyse nihayetinde beni ilgilendirmezdi. Yemeğim gelmişti ve ben yemeğime odaklandım.
♀ Bir yandan yemeğime devam ediyordum diğer yandan içeri giren genç adamın tam çaprazımdaki masaya geçtiğini farkettim siparişini verip garsona teşekkür ederken çok kısa bir an göz göze geldik ve dikkatimi çektiğini düşünmesini istemediğimden mekanı süzüyormuş gibi yaptım napıyım. Belki birini bekliyordu belki de o da ben gibi yalnızlığına aşık biriydi. Herneyse sonuçta beni ilgilendirmezdi. Yemeğimi bitirmek üzereydim her yemekten sonra yaptığım gibi bol şekerli bir kahve söyleyecektim kendime. Eşref kahvemdir. Ne zaman bunu yapsam 60 lı yaşlarımı kurgularım hep.
♂ Yemeğim gelmiş ve ben sanki tüm gün aç kalmış gibi tabiri yerindeyse yumulmuştum. Bana 1 dakika gibi geldi tabağı sünnetleyişim tabi her yemekten sonra yaptığım gibi orta şekerli bir kahve söyledim garsona ve yine o anda gözümü çapraz masaya kaçırıvermiştim. Genç kızın da bir kahve söylemiş olduğunu farkettim. İçimden acaba orta mı yoksa bol şekerli mi diye geçirdiğimi farkettim. Beni ilgilendirmezdi tabi sadece yüzündeki munzur ifade dikkatimi çekmiş kesin bol şekerli deyivermiştim kendi kendime. Kahvemi beklerken gözümü çapraz masadan alamadığımı farkettim. Tabi kız farketmesin diye arkasındaki şimdi farkettiğim muazzam manzaraya bakıyormuş edasını takınıyordum. Nihayetinde yanlızlığına aşık biriydim ve bir kız bu kadar çabuk ilgimi çekemezdi. Yalnız hesaplayamadığımın ne olduğunu gözlerimin ilgilenmediğim halde sürekli o tarafa kayışının nedenini de çözebilmiş değildim.
♀ Kahvem gelmiş ve ben geriye yaslanmış tadını çıkarıyordum. Keyif kahvemi yudumlarken çapraz masadaki genci dışarıdaki muazzam manzaraya tercih etmiş olduğumu farkettim. Tabi o farketmesin diye arkasındaki herhangi bir şeye bakıyormuş edasına bürünmüştüm. Nedenini pek anlayamadım ama yüzündeki o şapşal mı demeliyim bilemiyorum işte o ifadesi dikkatimi çekmişti. Acaba orta mı yoksa bol şekerli mi? Her neyse belli ki o da benim gibi yalnızlığına aşık birisiydi. Bir dakika o beni mi izliyor yoksa, yok yok sanırım manzaranın güzelliğine kapılmış hem neden izlesindi ki. Tanrım kahve mükemmel bu adamlar bu işi iyi biliyorlar.
♂ Kahvem nihayet gelmiş ve ben arkama yaslanmış çapraz masadaki manzarayı camın ardında kalan manzaraya tercih etmiş olduğumu farkettim. Kahvesini içişi ve her içişten sonraki tebessümü sanki onun yüzüne değil de benim yüzüme yayılıyormuş gibi. Biri hiç konuşmadan beni mi etkiliyordu sanki hemde benim senaryolarım üzerine. Hey kendinize gelin bayım.
♀ Kahvemi son kez yudumlarken saatime baktım akşamdı zaten, şimdide 9.30 u geçiyordu. Artık kalkmalıyım bu kadar şımartılmaya gelemem ben. Gözlerim yine mi çapraz masada ne, evet tatlı çocuk ama beni ilgilendirmezdi ki peki nedir bu kendini alamazlık nedir bu flörtöz bakışmalar hey kendinize gelin madam bu siz değilsiniz. Afedersiniz hesabı alabilir miyim. Off yine baktın kahrolası kendine gel.
♂ Ordaydı yine gözlerim hem de bu defa rahatsız oluşuna aldırmayan ısrarcı bakışlarımla. Onunla ilgilenmiyordum sadece karşımdaki manzara hoştu. Ne hesabımı istiyor, bişeyler yapmalıyım ben de mi istesem hesabı ama yok sonra takip edildiği izlendiği hissine kapılıp tedirgin olur iyisi mi o gittikten sonra kalkmalı.
♀ Hesabı öderken bakışlarını üzerimde yakaldım ama benim yaptığım gibi ukala bir tavırla başka bir yöne çevirdi başını. Hesabı ödeyip mekandan çıkarken içimden acaba diyip, ardından uf saçmalayı yapıştırdım tabi. Herneyse kapıdan çıkıp yavaş yavaş ilerlerken ardımdan çıkmış olduğunu ve öylece restaurantın kapısında dikilip ardımdan bakmakta olduğunu farkettim. Yürümeye devam ediyordum ama adımlarım düğümlenmişti sanki. Bana doğru bir adım atmaya yeltendiğini farkedince durdum. Geriye dönüp gözlerimi direkt olarak gözlerine kilitledim ve ona doğru tek tük adımlarda yürüdüm...
♂ Hesabı ödeyip çıkışını bekledim ve o gittikten hemen sonra garsonu alel acele çağırıp hesabı apar topar ödeyip çıkarken üstü kalsın dostum dediğimi hatırlıyorum. Ağır adımlarla uzaklaşmakta olduğunu gördüm. Restaurantın kapısında öylece durdum tıpkı bir ahmak gibi neyi bekliyordum ne için duruyordum ya da neden ona bakıyordum ki. Uzaklaştığı her adım da bir adım daha atmak istiyordum çünkü aramızdaki mesafenin sabitliği iyiydi. Bir adım atmaya yeltenmek üzereydim ki aniden durdu. Geriye döndü ve bana doğru geliyordu tabi otomatikman bende ona doğru. Yaklaştık ve birbirimizin gözlerine kilitlendiğimizi farkettim. İlk sözü kim söyleyecekti ve ne denmeliydi hiç hesaplamadım. Yoksa siz de mi yalnızlığınıza aşıksınız, derken kendime küfrettim ne saçmalıyorsun salak herif.
♀ Yoksa siz de mi yalnızlığınıza aşıksınız, deyiverdi gözlerimde kendine bakıyormuşçasına. Ve ben o an ne diyeceğimi bile bilmiyordum. Hesapsız bir andı ve ben hırsızlık yaparken enselenmiş gibi hissediyordum...
