Not: Clary hafızasını kaybettikten 3 yıl sonrasında geçiyordur, seri ile bağlantısızlıklar olacaktır. iyi okumalar<3
Başladığınız tarihi buraya bırakabilirsiniz
***
Simon ellerini cebine koyup kendini banka bıraktı. Havada ki yağmur kokusunu içine çekip arkasına yaslandı göz kapaklarını yavaşça kapatırken çalan telefonu ile iç çekti. Cebindeki telefonu çıkartıp ıslanmaması için büyük bir çaba göstererek telefonu yanıtladı.
"Alo, bir sorun mu var Izzy?"
"Selam Simon, buraya gelmen gerek görevler ile alakalı"
"Geçen gün görevlere ara vermek istediğimi söylemiştim" dedi göz devirmemek için kendini zor tutarken
"Hadi ama ayrılık diye böyle yapamazsın! Kaç yıldır birlikte çalışıyoruz"
Simon derin bir iç çekip ayağa kalktı, gitmesi
gereken yere doğru tekrar ilerlerken cevap verdi.
"Izzy biz ayrılalı iki yıl oldu, bu konu sadece...anlarsın ya kafa dinlemek istememle alakalı. Yani ayrılmamız bir şey değiştirmiyor"
"Yani gelmeyeceksin?"
"Gelmeyeceğim"
Isabelle cevap vermek üzereyken telefonu Alexander elinden çekti ve hoporlore aldı. Arkadaki magnusun sesi sayesinde Simon fazlasıyla kalabalık olduklarını anlamıştı.
"Konu Raphael ile ilgili desem de gelmeyecek misin?"
Simon duraksadı, ne diyeceğini bilemeyerek bir süre sustuğunda çalan korna ile kendine geldi, hızlıca karşıya geçti ve telefonu diğer kulağına aldı.
"Geliyorum"
***
Fazlasıyla karanlık olan sokakta hızlı adımlarla ilerliyordu. Sokak birkaç sarhoş adam dışında tamamen boştu ve bu Raphael'in oldukça işine gelirdi. Aralarından yanlız olanı gözüne kestirip yanlarına ilerledi.
Ondan kan alması gerekiyordu fakat bu sefer içmek için değil, daha önemli şeyler içindi. Uzun süredir üstünde çalıştığı insanlık iksiri içindi. En çelimsiz görünene arkadan yaklaşıp boynuna bayıltıcıyı eniekte etti.
Adamı arabasına kadar taşıyıp kanını küçük 5-6 tüpe doldurdu. Daha sonra adamı hastanenin önüne bıraktı ve evinin yolunu tuttu.
Eve girdiğinde hızlıca üstünü çıkartıp alt kata indi. Yaklaşık iki yıldır deneyleri burada yapıyordu ve şu an yaklaşmış bile sayılmazdı.
Eşyaları masaya dizip radyoyu kısık bir sesle açtı. Çıkan şarkı keyfini iyice yerine getirirken yerine oturup çalışmalarına başladı.
La tarde se detiene en mi balcón Iluminando este rincón de mi soledad
Resulta tan difícil dividir Lo que me dicta este sentir entre la verdad Ay, ay, amor, si sé que no me puedes querer ¿Qué diablos hago amándote? Soy prisionera de tu calor
Deneyi yapmaya çalışırken aynı zamanda tüm gün malzemeleri tamamlamaya çaldığı için yorgundu. Şarkıya mırıldanarak eşlik ediyor ve en azından deneyin temel kısmını tamamlamaya çalışıyordu.
Amor, ya no me dejo de repetir ¿Qué será lo que veo en ti Si al cabo solo queda el dolor?
Dalgınlıkla elindeki tüpü düşürdü Raphael, tüm gün aldığı malzemeler riyan olmuştu. Sinirle radyoyu yere fırlattığında müzik durdu ve radyo parçalara ayrıldı.
