Hoe nu verder?

142 4 1
                                    

Pov: Matthy

Ik word wakker en heb verschrikkelijke koppijn. Ik heb ook geen idee meer van wat er is gebeurd. Als ik om mij heen kijk zie ik een jongen naast mij liggen. Milo. Ik kan mij nog herinneren dat we in de club aan het dansen waren maar voor de rest heb ik geen idee. Naast mij voel ik beweging. "Kut man ik heb zoveel koppijn" zegt Milo jammerend "jij ook al?" Lach ik.

Ik twijfel of ik moet vragen of hij weet wat er is gebeurd. Het is Milo maar dus ik vraag het gewoon. "Milo weet jij nog wat er is gebeurd?"
"Eh ja" zegt Milo een beetje aarzelend. Nu ben ik nieuwsgierig."huh wacht wat dan?" Vraag ik verward. "Nou we stonden in de club e-en toen hadden we gezoend" snel kijkt hij naar beneden. Ik ben puur in shock. "Hoe wacht wat?" Vraag ik verward. "Nee maar we waren dronken dus dat betekent niets toch?" Zegt Milo. Nu ben ik al helemaal verbaasd. Ik vind Milo leuk maar hij mij niet omdat hij dronken was. "E-eh ja nee jaa" stamel ik. "Oke dus we vertellen niemand hier over en vergeten dit" zegt Milo. "Ja.. is goed" zeg ik een beetje teleurgesteld."ik ben geen homo matthy" zegt Milo. Het raakt mij. "Nou Oke ik moet echt gaan" zegt Milo haastig. Wat heeft die gast toch. Ik kijk voor de laatste keer in zijn ogen voordat hij de deur uit gaat. Zijn zee blauwe ogen.

Ik ben nog steeds verbaasd. Ik heb de jongen waar ik stapelgek op ben laten gaan. Ik voel tranen in mijn ogen prikken. En kan mijn emoties niet meer bij elkaar houden en begin te huilen. "Matt ben jij dat?" Vraagt een stem aan mij. Ik ben te overstuur om te reageren. "Och mattje toch wat is er?" Ik kijk omhoog en zie Robbie bij mij staan." Kan i-ik niet z-zeggen" ik voel twee armen om mij heen. "Het komt goed" zegt Robbie op een geruststellende toon.

Na een half uur zo gezeten te hebben vraagt Robbie of ik het nu wel wil vertellen."dat kan echt niet Robbie sorry en dankjewel" zeg ik. Robbie knikt."zullen we gaan ontbijten mijn vrienden zijn met andere meiden meegegaan?" Ik knik. Robbie loopt naar de keuken en ik doe even iets anders aan dan mijn pijama.

Ik ruik eieren en bacon. "Dankjewel" zeg ik als Robbie mij een boord geeft. "Geen probleem gaat het al weer beter?"vraagt Robbie terwijl hij een hap ei in zijn mond neemt. "Ja nu wel weer" antwoord ik. "Wahar ish Milow eiwgelijk" vraagt Robbie met zijn mond vol. Ik voel mijn tranen al weer opkomen maar ik houd ze tegen. "Die moest vroeg weg" zeg ik snel.

Na het ontbijt heb ik Robbie bedankt. Nu ben ik onderweg naar huis. Ik heb mijn playlist aanstaan. Het liedje ocean eyes~ Billie eilish komt op.

You really know how to make me cry.
When you give me those ocean eyes.
I'm scared.

De woorden herinneren me aan Milo. Als ik thuis ben ga ik hem bellen voor een uitleg van wat er is gebeurd.

Pov: Milo

Hoe kon dit gebeuren. Ik ben net van de jongen waar ik smoorverliefd op ben weggelopen. En ik zei ook nog dat ik geen homo was. Ik was bang. Bang dat ik niet van hem kon houden. Net als mijn vorige relatie. Ik ben bang dat ik hem veel pijn doe door mijn stomme gevoelens.

Ik voel me rot. Ik rij over de snelweg naar huis. Alleen maar gedachtes over hem komen langs. Om de stilte te dode ze ik een liedje op. Na een eindigheid rijden voor mijn gevoel ben ik eindelijk thuis. Ik ben te afgeleid dus ik bel mijn ouders of ik langs kan komen en om advies te vragen.

Ik zit in de auto onderweg naar mijn ouders. Terwijl ik in de auto zit krijg ik een melding dat ik woord gebeld. Gebeld door Matthy. Ik heb geen idee wat ik moet doen. Ook geen idee wat ik moet zeggen. Dus ik laat mijn telefoon gewoon afgaan. Ik ga hier later spijt van krijgen maar dat maakt nu niet uit.

Aangekomen bij mijn ouders druk ik op de bel en word hartelijk verwelkomd door mijn moeder. "Hey lieffie waar hebben we dit bezoek aan te danken?" vraagt mijn moeder lief. "Uhm nou ik vind dus iemand leuk... maar toen diegene dus een soort van move maakte ben ik weg gegaan" zeg ik onzeker. "Och jochie toch het komt vast weer goed ga met der praten" antwoord mijn pa. "Oke ja ga ik doen dankjewel" we lopen richting de woonkamer en doen een bakkie.

Pov: Matthy

Ik bel Milo maar hij neemt niet op. Volgens mij heb ik het echt verneukt. Ik voel mij echt kut. Ik hoor mijn telefoon afgaan en hoop dat het Milo is maar het is Robbie. "Jo Matt wil je een f1 video samen opnemen" vraagt Robbie "Jo ja is goed kom over 5 minuten online." Nadat gezegd te hebben hang ik op.

Tijdskip na de opname

"Jo was gezellig tot maandag" zegt Robbie voordat hij ophangt. Ik bedenk mij dat het huis echt een opruim beurt nodig had. Dus ik zet een muziekje op en begin met opruimen van de pizzadozen, vieze kopjes, borden en begin met stofzuigen terwijl ik hard meezing met het nummer dat opstaat. Ik hoor de deurbel. Dus ik doe mijn muziek uit en loop naar de deur. Geen idee wie nu zou aanbellen ik heb niks besteld volgens mij. Ik open de deur en kijk verbaast naar de persoon die voor mij staat.
Milo.

Woorden:973
Hallotjes,
Dit is het tweede deel het is niet het beste maar heb mijn best gedaan veel lees plezier verder:)

Groetjes, Bqnkjex

Those ocean eyes ~ mitthyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu