Neredeyse 1 aydır yazmamışım çok özür dilerim çünkü ailecek denize gittik bende suyu sevdiğim için fazla kaldım havada baya sıcaktı ondan sonraki gün yandım güneş zehirlenmesi gibi bir şey derim falan soyuldu elimi bile hareket ettiremiyordum ama şimdi hikayeyi yarım bıraktığım aklıma geldi bu bölüm kısa sonraki bölüm uzun öyle yazmayı düşünüyorum daha fazla tutmadan iyi okumalar.
Üstümü giydim ve kendimi yatağa bıraktım 5 dk sonra aşağıdan sesler gelmeye başladı bağırış sesleri hemen ayağa kalktığım gibi odanın kapısına doğru gittim kapıyı açtım söyleneneleri tam anlamak için biraz bekledim
"O nerde!?"
Bu ses tanıdıktı ardından başka bir ses duydum
"Kim nerde?"
Bu namjoon hyungun sesiydi
"Bilmemezlikten gelme böyle yapmaya devam edersen evi arıyacağım"
Evi aramak- sadece polisler evi arardı bu ses yoongiye aitti bağırışmalardan siren seslerini bile duymamışım hemen merdivenlere doğru adım attım ve olanları izlemeye çalıştım namjoon hyungun 'kim nerde?' değdiğini şimdi anladım
Benim hapishaneye düşmemem için öyle demişti ama etrafta polisler varken nasıl kaçıcaktımki? Namjoon hyung salonun ortasında yoongi ise tam karşısında yanlarındada polisler vardı.
Tam odama geri döneceğim sırada yoongi beni farketti ve benden önce davranarak hemen merdivenlere koştu ve beni tuttu sanırım yolun sonuna gelmiştim?
Namjoon hyunguda polisler tutmuştu ellerimi önden tutup kelepçesini çıkardı ve ellerimi kelepçeliyip merdivenlerden dikkatli bir şekilde aşşağıya indirdi.
Tam salonun ortasına namjoon hyungun karşısına geçtik kafamı bitti anlamında salladım namjoon hyung'da evet anlamında kafasını salladıktan sonra üzgün bir ifadeyle başını önüne eğdi
Yoongi önüme geçti ve bende belki bir daha onu göremem dokunamam diye hemen kelepçeli ellerimi boynundan geçirdim ve dudaklarımın dudaklarıyla buluşmasına izin verdim ilk öpücüğümü ona verdim
Çünkü bu yaşıma kadar kimseyle öpüşmemiştim hemen kollarımı tutup boynundan çıkardı ve beni tüm gücüyle yere itti
Namjoon hyungun yanına doğru düşmüştüm başım ağrıyordu belki ölücektim?
Gözlerim yavaş yavaş kapanırken onun ben ne yaptım der gibi surat ifadesi kaldı ve artık karanlığa teslim olmuştum.
Bölüm aşırı kısa oldu biliyorum ama aklıma fikirde gelmiyor oy ve yorum yapmayı unutmayın ♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sweet psycho ∞ yoonmin
FanfictionÜnlü amir min yoongi ve hep yakalamaya çalıştığı tatlı psikopat lakaplı park jimin'in hikayesi ∞
