For Baby | TAEKOOK |

10

Xx Selamlar Yeni Bölüme hoş geldiniz. Çok hızlısınız maşallah size fklfkf. Evett bu bölüm sınırımız gene 55 Oy 200 Yorum.

Diğer bölüm sınır artacak hazırlıklı olun. Elimde sadece bir (1) taslak kaldı ve yazmaya çalışıyorum.

Eğer elimdeki taslaklar biterse bu ficde diğer ficlerime döner, düzenli bölüm atamam diye korkuyorum.

Her neyse yazım yanlışı varsa kusuruma bakmayın.

Keyifli okumalar...

***

"O-olur. Geleyim...". Dediğinde ona yorgun bakışlarım ile gülümsedim ve boşta kalan elim ile girişi işaret etmiştim. "Geç hyung.". Başıyla beni onayladıktan sonra içeri geçmişti.

Peşinden içeri adımlamak istediğim an Jungkook kolumu tutmuş ve daha fazla ilerlememe izin vermemişti. "Neden öptün onu Taehyung?". Kaşlarımı anlamaz bir biçimde kaldırdığım gibi ona diklenerek cevap verdim.

"Size ne?". Yanından bir kez daha geçmek istediğim an kolumu yeniden kavradı. "Böyle bir şeyi Eunmin'in yanında bir kez daha yaparsan hiç iyi olmaz. Dışarıda istediğini yapabilirsin ancak benim evimde davranışlarına dikkat et.".

Köpek gibi kıskandın. Ve sindiremiyorsun değil mi?

Gözlerimi itina ile devirdikten sonra yanından geçip gitmiştim.

***

Saatler geçmişti. Seokjin hyung gitmişti ve ben şimdi Eunmin ile benim yatağımda oyun oynuyordum. Yeni yeni emeklemeye başlamıştı ve düşmemesi için yatağın korumalarını açmıştım.

Yatakta bir oraya bir buraya gidip duruyordu. Prensesim ya...

Ben onunla oyun oynamaya dalmışken odanın kapısı yavaşça açılıvermişti. Eunmin'in ve benim bakışlarım aynı anda Bay Jeon'u bulmuştu. Ancak ben Eunmin'in aksine gülümseyemiyordum.

Benim adıma kararlar almış olması hâlâ beni mahvediyordu. Ama vazgeçmek istemiyorum...
Onu seviyorum.

"Güzelim...". Tok adımları eşliğinde yanımıza geldiği an yüzüme bile bakmadan Eunmin'i kucağına almıştı. Tek eli ile Eunmin'in yanağını severken, öteki eliyle de onu sıkı sıkıya kavrıyordu.

"Akşam geç geleceğim. Önemli bir iş yemeğim var...". Tüm bu sözleri söylerken yüzüme bakmamıştı. Ben de ona bir cevap vermemiştim. Çünkü artık beni kırmaya başlamıştı...

"Eunmin seninle uyusun olur mu?". Başımla onu onayladığım gibi bir hışım yataktan kalkmış ve karşısına dikilmiştim. "Jung- Bay Jeon...Biraz konuşabilir miyiz?".

Bakışlarını kısa bir süreliğine yüzüme çevirmiş ve tekrar kızına dönüp, olumlu bir şekilde mırıldanmıştı. "Ben Eunmin'i uyutup gelirim o zaman?". Endişe ile tırnaklarım ile oynarken bu çekinceli soruma bir yanıt beklemiştim ondan.

Ancak tek bir kelime dahi etmek yerine başını olumlu bir şekilde sallamış ve Eunmin'i kucağıma almam adına bana uzattığında kızımı hızla kucağıma almıştım.

"Odamda olurum.". Demiş ve hızla odadan ayrılmıştı.

***

"Gel.". Çalışma odasından gelen onay komutu ile içeri girmiş ve hemen ardından kapıyı kapatmıştım.

Kalbim küt küt atıyordu. Sanki etimi ve kemiklerimi parçalayıp içimden çıkmak istercesine atıyordu hemde...

"Sorun nedir Taehyung?". Hiç bir şey olmamış gibi gülümseyerek konuştuğunda ağlamak istedim. Canım yanmıştı...