თავი 5

8 1 1
                                    

- მარიამ ერთად უფრო გემრიელ საჭმელებს ვაკეთებთ
- ვიცი
- კაი ერთი
- უფფ! კაი დროზე მაგიდა ავალაგოთ და დროზე დავწვეთ
- კაი რაა! რადროს დაწოლაა
- კაი ავიდეთ და Minecraf-ი ვითამაშოთ უფროსწორად ითამაშე
- კაი ხო ავიდეთ | მაგიდა ავალაგეთ და ავედით ზევით სათამაშოდ . . .
ლუკას დავუბარე თამაშის ჩართვა და სანამ ის ჩართავდა შევედი სააბაზანოში და გადავივლე . . .
ლუკას უკვე ჩართული ჰქონდა თამაში და მე რადგანაც არ ვიცოდი თამაში მოვუწექი . . . |
- ლუკა ცოტა მიიწიე ვერ ვხედავ
- მოდი ჩემთან დაწექი
- უბერავ ლუკა?
- არა მოდი
- კარგი ხო | მივედი და ლუკასთან ჩავწექი . . . სანამ თამაშობდა ტელეფონით ხელში ჩამეძინა . . . ლუკამ პლედი გადამაფარა,შუბლზე მაკოცა და გააგრძელა თამაში რაც დილით მითხრა . . . სანამ დილასთან მივალთ გავაგრძელოთ ღამე . . . გამეღვიძა . . . |
- ლუკა კიდევ თამაშობ?
- ხო მაგრამ ვთიშავ უკვე
- გეძინება ხომ?
- კი და დღესაც ბალიში უნდა ჩავიდოთ?
- და რა აზრი აქვს? დილას ისევ ჩახუტებულები ვართ
- კაი ხო | დავწექით,ჩამეხუტა და დავიძინეთ . . . დილით ლუკას ჩახუტებული რომ ვყავდი ვეცადე ისე ავმდგარივიყავი რომ ლუკა არ გამეღვიძებინა . . . ავდექი,მოვამზადე საუზმე,გადავივლე,გამოვიცვალე და ლუკაც ჩამოვიდა . . . |
- დილამშვიდობისა პატარა თხავ
- დილამშვიდობისა ლუკიტო,როგორ ხარ?
- კარგად შენ?
- მეც კარგად მადლობა
- არაფრის თხავ
- ნუღარ მეძახი თხას
- კაი ხო . . . რამე მოამზადე თუ ისევ მე ვამზადებ?
- შენ საუზმეს როდის ამზადებ?
- და როდის არა?
- კაი ხო | და გამომეკიდა,რატომ ვერ ვხდები მაგრამ მეც გავეკიდე,ცოტა დავიღალეთ და დავსხედით სასაუზმოთ . . . |
- კარგი ლუკა აალაგე მე მეზარება
- რატო გეზარება რამე გჭირს?
- კი
- რა?
- თავბურს მესხმის
- კაი დაისვენე და მე ავალაგებ
- ვერ დავდივარ
- კარგი | ხელში ამიყვანა და ლოგინზე დამსვა |
- დაიძინე ეხლა
- მადლობა ლუკა
- არაფრის სიცოცხლე | და შუბლზე მაკოცა . . . გემრიელი საჭმელის სუნმა გამაღვიძა და ქვევით ჩავედი . . . |
- ლუკა რას აკეთებ??
- დაჯექი და მაგას ეხლავე გაიგებ | და დესერტი მომიტანა . . . ამას Food game-ში ჩავაბარებიმებ |
- ლუკა,მართლა ძალიან მაინტერესებს ერთი რაღაც,საიდან ისწავლე ეს ყველაფერი??
- ზოგი დედამ მასწავლა,ზოგიც კიდევ მასწავლებელმა ოღონდ ადრე . . .
- კარგი,ძაან გემრიელია . . . | მოვრჩით ჭამას და ავალაგეთ, ცოტა ისევ თაბურს დამესხა და ავედი დასაძინებლად და ლუკამ შემაჩერა . . . |
- მარიამ
- გისმენ ლუკა რაიყო?
- სად მიდიხარ?
- დასაძინებლად ისევ თავბურს . . . | სიტყვა ბოლომდე არც მქონდა დამთავრებული . . . ჩქარა ხელში ამიყვანა,ავედით ზევით და ლოგინზე არამედ დამსვა არამედ დამაგდო . . . |
- ლუკა წელიიი
- კაი ხო მაპატიე
- რანაირად გაპატიო ბიჭო წელი მომტეხე
- მაპატიებ! ხომ?
- კი! და გამასწარი ეხლა აქედანნნ!!
- კაი ხო მივდივარ

#ლუკა

მარიამს როდის ვეტყვი რომ მის მიმართ რაღაც გრძნობები მაქვს? ძალიან კი მიჭირს მაგრამ ხვალ ვეტყვი ყველაფერს ძალიან დავიღალე დამალვით . . .

- მარიამ კარგად ხარ?
- კი რა იყო?რატო მეკითხები?
- არაფერი უბრალოდ მაინტერესებდა
- მართლა?
- ხო
- კაი მაშინ
- კაი


#ლუკა


მარიამს ხვალ ყველაფერს ვეტყვი,დავიღალე მარიამთან დამალვით ვახ . . . ეხლა რამეს ვაჩუქებ თან ცუდადაა და გაუხარდება🤍

* უყიდა საჩუქარი და ავიდა მარიამთან საჩუქრის მისაცემად . . .

დააკაკუნა კარებზე და შევიდა *

- მარიამ ეს საჩუქარი შენთვისაა

* და ჩქარა გავიდა ოთახიდან *

- ნეტა რაა? | ძალიან გაკვირვებული ვიყავი თუმცა როცა გავხსენი ჩქარა გავიქეცი ლუკასთან |

* მიდის და მივიდა ლუკასთან საჩუქრისთვის მადლობის სათქმელად *

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 29, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

A girl's adventure Where stories live. Discover now