Hoofdstuk 1

6 0 0
                                    

Wat als alles plots wazig wordt. Zowel in je hoofd als voor je ogen. Wazig van woede en verdriet, de tranen vloeien. Wat moet ik doen?
Wacht,wacht, jullie kunnen nog niet volgen. Alison, Bailen Alison ik ben zeventien jaar en ik en mijn vriendje hebben juist ruzie gehad , voor mijn deur. Hij wou net wegrijden met zijn fiets en er kwam een auto aan die hem aanreed. Ik hoorde de ambulance al komen en rende met nog meer verdriet naar boven, dit is allemaal mijn schuld. Ik heb ruzie met hem en hij is door mij boos weg gereden. Eens dat ik boven ben pak ik men grote reistas daar steek ik vlug mijn tandeborstel ,kleren en nog een paar sokken , ik moest weg ik maakt nog vlug een handtas vol met mijn mobiel, handtas en zakdoeken , die kan ik nu wel goed gebruiken. Nog geen tien minuten later ren ik weer de trap af. De ambulance laat Max Berfinsen in, mijn vriendje of nee na de ruzie eigenlijk ex.

'Een treinticket graag richting hmm..Luik' ik keek op de kaart en zag dat de eerste trein die kwam naar Luik ging.

'Leeftijd graag, naam en voor wanneer had u het ticket nodig?'

'Nu graag , mijn naam is Alison Bailen 17 jaar.'
Ze gaf het in op haar computer en gaf me het ticket. Een paar minuten later stopte de trein en stapte ik in. Een groepje jongeren van ongeveer mijn leeftijd zaten op de trein. Een van de jongens liet zijn blik op mij rusten en ik ging zo snel mogelijk naar de volgende wagon. Daar was niemand en ging ik alleen zitten en ik pakte men oortjes,stak ze in en sloot men ogen. Rustig deinsde ik mee op het ritme. Ik checkte nog eens vlug of ik alleen was en zong mee. De muziek stond zo hard dat ik pas laat het gestrompel van een van de jongens hoorde van er net. Hij glimlachte lief en kwam naast me zitten.
'Wat een stem.' Wist hij uit te brengen na een tijdje. Ik voelde me rood worden. Ik rekende er natuurlijk niet op dat hij het gehoord had.
'Ik volgde je niet hoor, ik moest gewoon even naar toilet.' De rest van zijn vrienden kwamen er bij zitten. In totaal waren ze met vier, twee jongens en twee meisjes.
'Luuc, waar was je nou? ' de jongen ging door 'Luuc' zijn haar , de jongen die naast me zat zei: ' tja,ik ben dus lucas, dit zijn mijn vrienden, Emma, Oceane en Lowie.'
Emma was de blonde meid en lachte vriendelijk naar me. Nog steeds wist ik niets uit te brengen. ' Alison Bailen , aangenaam.' Antwoordde ik beleefd en stak weer een oortje in.

SummerloveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu