judas on a cross

†²⁷*

SINIR DOLDU
ERTESI GUN BURDAYIM 🐥

bolum duz yazi (onceki bolumden kisa bir taennie) ve texting 🤍🧿

her satırda yorumlarınızı gorme buyusu 🪄

keyifli okumalar guzellerim

• • •

"Ne yapıyoruz?" Diye sorduğumda ne yaptığımızı çok iyi biliyordum. Vakit öldürüyorduk. Yine aynı arabada, aynı sahil kenarına park etmiş, aynı denize bakarak, aynı şarkıları dinliyorduk. Taehyung koltuğunu geriye indirmiş, bacakları iki yana yayılmış bir şekilde açık, gözlerini denizden ayırmadan sigara içiyordu. Dediğim gibi, vakit öldürüyorduk. Aynı şeyleri yaparak. Bana cevap vermedi, biten rap şarkısının ardından çalan parçayı beğenmediğinden değiştirmek için elini radyoya doğru uzattığında elini havada tuttum. Ağzındaki sigarası yanmaya devam ederken tek kaşı havaya kalkmıştı. "Ne yaptığımızı sordum." Dedim ilgisini iyice üzerime toplayarak, elini bıraktım ve radyoyu tamamen kapattım.

"Kafa dinliyoruz."

"Aptal mısın sen?" Bıkkınca nefes verdiğinde sinirini bozduğumu anladım, ama umrumda değildi, buraya zamanımı harcamak için gelmemiştim, özellikle bir erkek için, "Son birkaç gündür neler yaşadık, neler oldu– hiç mi umrunda değil? Eğer değilse söyle, çekip gideyim artık. Özlediğini itiraf ettin diye gel dedim. Eğer boş boş müzik dinleyip manzara izlerken sigara içmeye geldiysen git, bunu başkasıyla yap."

"Başkasıyla yapmak istesem başkasıyla yapardım." Sigarasını açık camdan sarkıttı, "Siktiğimin serserileriyle dört gün yattım, çıkar çıkmaz yine kavga, mental denen şey kalmadı amına koyayım, dün akşam da yarış vardı, bu akşam röportaj. Anasını siktiğimin şehrinde iki dakika kafa dinleyemiyorum."

İlk kez bu kadar fazla konuşmuş olmasını göz ardı ederek, "Git dinlen o zaman." Dedim hırsla. "Gel buraya, kendi başına keyif yap, kafanı dinle. Ben varken nasıl kafa dinleyebilirsin?"

"Kafa dinlemek tek başıma olmak demek değil."

"Ne o zaman?"

"Bu." Dedi tok sesiyle. Çenesini kaldırarak başını bana doğru eğdi, "Bu." Sigarasını tekrar ağzına götürdü ve denizi izlemeye devam etti. Bu – biz, ben, arabası, deniz, sigarası ve müzik. Anlamış olsam da, aklım almıyor gibiydi.

Yanında sessizce oturuyor olmam onu rahatlatıyor olamazdı, bu çok garipti, onun için bile. Taehyung beyaz Supra'sını mekandan mekana sürüp kucağına kız almayı severdi. Belki de ben öyle sanıyordum. Ama bana hayatının başka bir köşesini göstermemişti ki – nereden bilebilirdim? Hala inanmıyordum, belki de inanmak istemiyordum, Kim Taehyung derin olamazdı, gördüğüm en sığ erkeklerden biriydi. Öyle olmalıydı.

"Kucağına gelmemi ister misin?" Kafası bana öyle hızlı döndü ki, bir an için yanlış bir şey söylediğimi düşündüm. Cevap vermek yerine bana öylece bakmaya devam etti. "Ne var?"

"Hayır." Dedi kısaca. Kalın sesinde biraz olsun eminsizlik sezmedim.

"Eve gitmek istiyorum."

Sahte bir kahkaha – "Kızım, sen busun işte."

"Ne diyorsun ya?"