THMS6
MAS lalo akong namangha ng maka pasok kami sa loob ng kwarto tutoo nga ang sinabi nila kanina lang malaki pa sa mansyon ang kwartong ito
"Sa numero dos tayo" imporma ni Thomas saka na unang nag lakad
"A-ah marline bawal ba talagang lumabas ng kwarto? Gusto ko sanang makita bukas ang pag sikat at pag lubog ng araw"
"Bawal. May veranda naman dito sa loob" anya saka ininguso ang malaking sliding door
"Magkano ang nagastos nila sa barkong to?" Tanong ko saka inilibot ang paningin
" 25 billion" sagot nito saka nagpa tuloy sa lag lakad
"Wait lang! sino pa ang pakana ng organisasyon na ito?" Tanong ko saka humabol sakanya
"Si King" tipid nitong sagot
"King?"
"King Consunji"
Hindi nalang ako nag tanong pa at sumunod nalang ako sa kanila hanggang sa marating na namin ang kwarto
"Wow" saad ko ng maka pasok. Gold lahat ng makikitang bagay dito nakaka takot hawakan baka maka basag pa ako
"Lahat ng kamang ito nag kakahalaga ng dalawang milyon" giit ni marline saka na upo sa dyamanteng sofa
"Sa lapag nalang ako matutulog nakaka takot namang mahiga sa kama na tatlong milyon ang halaga!"
"limang milyon ang halaga ng sahig" anya saka ngumoso pa
"Wag kang mag alala para lang naman nag wawaldas ng pera si king
"G-gaano ba s-siya kayaman?"
"Mas mayaman pa sa lahat ng prisedente dito sa mundo" walang pag aalinlangang sagot nito kaya mas lalo pa akong namangha
"Y-you m-mean kaya na nyang bilhin itong earth!"
"Siguro."
Malalim na ang gabi pero hindi padin ako nakaka tulog kaka isip na ganoon kayaman ang founder ng organisasyong iyon. Kung gayon kaya na nyang bilhin itong pilipinas!
"Marline...Marline." Pag gising ko sakanya
"Ano!"
"ilang taon naba si king?"
"Fuck! Yan parin ang nasa isip mo? 33 years old...matulog kananga!" Inis nitong sagot saka nag taklob ng kumot
Alas kwatro palang ng umaga ay gising na ako. Nandito na ako sa veranda ng barko ina abangan ang pag sikat ng araw, tahimik akong naka upo sa mamahaling upuan naka tanawa sa kalmadong dagat at ina abangan ang pag sikat ng araw
"Ang aga mo naman dito?" Tanong ni Thomas saka na upo sa katabing upuan
"Hinintay ko ang pag sikat ng araw" tipid na sagot ko saka nag inat-inat
"Okayy...dadalhan nalang kita dito ng kape" anya saka umalis na
Bumalik si Thomas na may dalang tasa ng kape at nilapag iyon sa katabing lamesa
"Inomin muna yan para ma initan yang tyan mo" saad nito saka hinalo pa ang kape bago i abot sakin iyon
"Mamayang tanghali ang alis ng barko"
"Saan tayo pupunta?"
"Sa Europe pero manana-tili lang tayo sa loob ng barko..nandito nadin naman ang lahat basketball Court, Arcade station at kung ano-ano pa" sagot nito saka tumitig sa kawalan
"Ito o gamitin mo" anya saka ini abot ang camera
"Thanks"
MAG aalas sinco na ng umaga ng tuluyan ng sumikat si haring araw. Buti at hindi ako naka tulog kaka hintay sa pag sikat ng araw, tutoo nga at napaka ganda nakaka addict ang kulay nito
"Morning" naka ngiti kung bati kay marline ng maka balik na ako sa loob
"Too" walang ganang sagot nito saka nag simula ng kumain
"Ang aga mo nagising?" tanong nito habang ngumunguya
"Ina abangan ko talaga ang sunrise"
"Na aalala ko sayo ang kapatid kung babae"
"May kapatid ka?"
"Oo, Pero nag hiwalay ang landas namin noong 17 years old ako dinala siya sa America para operahan ang puso niya pero hindi niya kinaya kaya ayon mahilig din yun mag abang ng sunrise saka sunset nasa tabing dagat ang bahay namin non kaya umaga palang nasa dalampasigan na siya" kwento nito saka tumulo ang luha niya
Biglang kumirot ang dibdib ko sa mga narinig ko iwan koba kahapon lang kami nagka kilala pero ang gaan gaan na ng loob ko sakanya
"Ikaw may kapatid kaba?" Tanong nito saka pinunasan ang luha niya
"Meron pero never kopang nakita nasa America kami dati tapos ang sabi ng parents ko nandito daw siya sa pilipinas pero nong mag tapos ako ng Medicine at dito ko napag pasyahang mag trabaho hinanap ko siya ang sabi ng parents ko nandon daw siya sa bahay ng lola namin pero ng pumunta ako doon wala nadaw siya nasa ibang bansa" sagot ko saka natawa pa
Tumango lang ito saka nagpa tuloy sa pagkain bago bumalik sa kwarto namin
Ginoong Ares⚚
YOU ARE READING
THE HIDDEN MAFIA'S SON | ✓
RomanceTHMS COMPLETED Sabi nga nila sa mga libro o di kaya sa palabas lang lumalabas ang mga perpektong lalaki bihira lang daw ang mga maswerteng babaeng ang kanilang nobyo ay napaka perpekto. Pilit pinapa-intindi ni Samantha sa kanyang kaibigan na kathang...
