36.gün
Biraz şükür
Hayat seni bazen fakir gibi hissettirebilir aslında sen küçük bir şükür olabilir mi ama biz onu görmeyerek kendimize bu güzel hayatı zindan etmiyor muyuz çok mutluymuş gibi sahte gülümsemelerin ardına sığınmıyor muyuz bizim için o kadara karar verilmeye başlandı ki kendi kararımızı veremez hale geliyoruz sonra kendimiziz unutuyoruz bir şeylere bağlanmaya çalışıyoruz o dalda kırılmıyor mu elimizden tutacak kimse kalmıyor artık hayat aslında sizi size gösteriyor ama kendimiziz bile tanımıyoruz kendimiziz görmedikten sonra bu gözlerin işlevi nedir acaba.
37. gün
Yazdım çünkü hissetim
Defter kalem
Defteri kalemi olan herkes yazar olabiliri ama göründüğü kadar kolay değil yazmak istersin oturursun başına defter sana sen deftere bakarsın bazen hiç olmadık şekilde akar kendini durduramazsın işte buna ilham denir geldiği zaman kimse tutamaz gelmediği zaman kimse bir şey yapamaz duygular çok önemlidir akıp gitmelidir inşaların sıkmamalıdır aksine onlara ilham olmalıdır bence yazmak duygu işidir o kelimeleri iliklerine kadar hissetmektir mantık sadece o kelimelerin terbiyesidir hissetmedikten sonra boşa tabi duygu dedikte onlarda sıkılmamalıdır o zaman onlar için sıkıcılaşır vakit kaybı olur kısaca bir yazı yazdığına değinmelidir
