ගෙවිලා යමින් තිබුනේ ශීත සෘතුවේ අවසාන දවස් කීපය....එමා හිටියේ බැල්කනි එකේ රේලින්ග් එක අල්ලගෙන අලු පාට වනන්තරේ ගස් අතරින් අහසේ පායලා තිබුන රත්තරන් පාට හඳ දිහා බලාගෙන.... එමාගේ ඇස් වල කදුළු බොඳ වෙලා තිබුනා....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
වනන්තරේට යාබද මේ නිවස එමාගේ පපා නම්ජූන් ට අයත් එකක්.... එමා මේ පුංචි ගෙදරට හරි ආදරෙයි...ජීවිතේ එක්තරා කාලේක හරියටම කිව්වොත් මීට අවුරුදු විසි පහකට කලින් ලස්සනම මතක ගොන්නක් එමාට ලැබුනේ මේ පුංචි ගෙදරදි.... ඒත් ජීවිතේ හමපු සැඩ කුනාටුවක අවසානයේ එමාට මේ ගෙදර අතෑරලා යන්න සිද්ධ වුනා.... ඒත් එමා මීට සතියකට කලින් ආපහු මෙහෙට පදිංචියට ආවා....
එමාට තනි කමක් දැනුනා...හරියට මීට අවුරුදු විසි පහකට කලින් මෙතැනදිම මේ වගේම හඳ දිහා බලාගෙන ඉද්දි හිතට දැනුන තනිකම වගේම තනියක් එමාට දැනුනා.... ඇස්වල කඳුළු බොද වෙලා යද්දී එමා දැක්කා ඈතින් තමන් ඉන්න දිහාවට ඇවිදගෙන එන කෙනෙක් ගේ ඡායාව.... හරියට මීට අවුරුදු විසි පහකට කලින් දැක්කා වගේම......
____________________________________
...අවුරුදු විසි පහකට පෙර අතීතය...
අකීකරු කූරු කොන්ඩේ අතින් පිටිපස්සට හදන ගමන් සින්දුවක් මුමුන මුමුන professor ගේ ඔෆිස් රූම් එකේ දොර ඇරගෙන ඇතුලට ආපු ජිමින් එක සැරේටම ගැස්සිලා ගියා..... ඒ ශීත සෘතුවේ අවසාන කාලේ වුනත් ජිමින් ගේ ඇගේ හිරිගඩු පිපුනේ සීතලට නම් නෙවෙයි..... ජිමින් professor නම්ජූන් එක්ක වැඩ කරන්න අරගෙන දැනට අවුරුදු පහක් ගෙවිලා ගිහින් තිබුනා..... මේ අවුරුදු පහම උදේට ජිමින් professor ගේ ඔෆිස් රූම් එකේ දොර අරින්නේ professor ගේ ඔෆිස් චෙයා එක පිටිපස්සෙන් බිත්තියේ තියන විශාල ප්‍රමාණයේ ඡායාරූපය දිහා බලාගෙන....
YOU ARE READING
ᵗʰᵉG͟o͟l͟d͟e͟n͟ M͟o͟o͟n͟☾︎ (𝑡ℎ𝑣, 𝑝𝑗𝑚 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑡𝑖𝑜𝑛) 𝚌𝚘𝚖𝚙𝚕𝚎𝚝𝚎
Fanfiction* එදත් අද වගේම ලස්සනට හඳ පායලා තිබුනා ඔයාට මතකද? අලු පාට දෙසැම්බරේ සීතල එක්ක වනන්තරේ මැදින් ඇවිදගෙන ආපු ඒ හිතුවක්කාර මෘගයාට මං ආදරේ කලා....මහ ගොඩක් ආදරේ කලා....අදටත් ආදරේ කරනවා....
